空山落木。正野旷烟低,天地清肃。犹见西风摆弄,锦团花簇。
亭亭玉立斜阳外,向松窗、数枝横矗。拂坛琼树,当门异草,暗香饶足。
叹百卉、残膏剩馥。仅傲菊寒梅,配为之续。人物还同此理,漫随流俗。
春风得意偶然事,要凌霜、犯露长绿。倦吟成梦,醒来能唱,桂华明曲。
何地无芳草。看当门、青葱白薤,一丛寒藻。惜玉怜香情青尚切,背令莽夫锄掉。
怕不抵、冰霜撩扰。检点黄瓷勤供养,问幽妍、清韵何人晓。
聊伴我,属词稿。
诗家比拟微唐突。数西园、寒光冻雨,感春谁早。漫语山矾难做弟,梅亦一筹输了。
料似此、帔缃裼缟。绰态柔情痴绝甚,与凌波、仙子同娟好。
重作赋,剩花恼。
同学少年,试轮指、健存无几。心腐是、闲曹枯坐,折磨豪气。
老泪新亭愁见管,笨车大阪怜同李。把一生、事业半抛残,东流水。
息烽火,须早计。问戈马,伊谁事。恁开关轻敌,祸贻安史。
鼓角摧颜嗟子美,月霜行色伤延巳。尽吾人、长寿看河清,争如醉。
残荷倦柳,恨秋光无趣。安顿兰台众星聚。听岩华扑案,岭月扶樽,却不道、摇曳一天云雾。
团圞惟此夜,怨煞孀娥,甚事帘栊暗遮住。搴翠幕,扯青冥,借斧吴刚,真欲斫、广寒宫宇。
且慢醉、留倾菊花杯,怕不定重阳,更多风雨。
雾妒山容,风欺木瘦,难觅惊人佳句。暗紫疏红,飞洒夕阳多处。
疑雪里、庾岭梅开,似霜后、摄山枫舞。又那知、天半朱霞,一朝泻染楝花树。
春风花信过了,犹有酡颜醉态,疏狂如许。妙手丹青,点破美人迟暮。
看断续、千缕文霓,听摇落、万山红雨。料如今、晚节寒芳,更谁知楝苦。
蜡样匀明费剪裁。著花先自约春回。冷吟无奈上黄梅。
淡抹宫装轻点额,低垂丫髻细分钗。剩添新曲谱瑶台。
碧浪扶空,绛霞分绮,照殿娇红如醉。笑他花后并花王,这风流、怎饶姚魏。
清平调里。想浓艳、一枝香味。我犹怜,况沉香亭畔,三郎偎倚。
春愁殢。蓦见名花,便万般消碎。汉宫飞燕尽红妆,怪纤柔、却还非似。
花痕印指。怕曾捻、真妃粉腻。纵倾城,也值佳人一媚。
玉佩冰绡一簇黄。隔帘疑试寿阳妆。瑶簪溜处暗分香。
别自幽妍惟淡白,醉人风味入骚庄。提封合号素花王。
绿芳阁。水竹平分四角。春犹嫩、芳草不芳,桃李无言但含萼。
条风力量薄,少却廉纤祓濯。黄昏后、遮树乱云,断续檐声晓来觉。
郊原判今昨。看麦陇青青,苔芥如槊。新黄湿绿封林壑。
趁一犁膏雨,半篙烟水,穰罢豚蹄先自酌。及时早东作。
萧索。暮天恶。怕雨润花开,重催花落。阴晴不测人难捉。
便一样风雨,两般忧乐。泥融谁悟,仕路险,净处著。
鹃声悲切。绿沉红暗,暮春时节。天涯芳草无限,生怕是、流光飘忽。
料得留春不住,也无语相诀。念此后、荷露枫霜,再见梅开岁华越。
惜春我自伤离别。似春风、别我亦呜咽。问春归去何处,花满地、半天云抹。
约定明年,莫再良辰美景抛脱。便剩有、千万愁丝,暂借并刀割。
雾髻烟鬟。明眸皓齿,一笑嫣然。似洛滨妃,似江皋女,我见犹怜。
何曾花事阑珊。又开到、酴醾万千。谁谱群芳,这般幽艳,未免遗贤。
社鼓神鸦,春分前后,七番谁信花风。洗根何处,移植竹溪中。
寒意犹笼锦障,苍烟外、疏雨丁东。凭阑唤,黄金带子,陪醉白头翁。
窗空。蕉未绿,黄华紫跗,罨画玲珑。看袅枝方茎,柔自成丛。
漫把辛夷相混,笔头上、喷出嫣红。黄昏后,微云淡月,清影透帘栊。
苑柳新眠,江梅早褪,又将春色钩住。几枝斜矗红芳,一院暗腾香雾。
嫩寒犹峭,怕零落、燕衔飞去。细丁宁、不是江南,愁见杏花春雨。
看灼耀、但增桃妒。更淡泊、翻嫌李素。怎如朱粉停匀,分外惹人翘注。
卖花声里,判谁肯、年芳孤负。趁闲来、倚树开樽,莫问酒家何处。
排整旧乾坤。剪翠雕红色一新。杏子开花桃子笑,轻盈。
芳意撩人镇掩门。
疏雨暗江村。颠倒苍苔认屐痕。酒兴诗狂禁不得,缤纷。
多半工夫为惜春。
怎晴还雨。向碧空牵掣,多少银缕。山后山前,落絮沾英,揉作香泥无数。
风姨未免工痴妒,也趁势、弄娇搔妩。算春光、九十无多,却又趱春先去。
转首酴醾事了,纵汀烟草色,绿涨南浦。极目平原,顿减风流,怎忍登楼重赋。
江山壮阔须弹压,问甚事、阒无人主。便欲嘘、满腹牢愁,冲碎一天云雾。
谁碎珊瑚蘸瘦枝。可曾香色减芳时。耐寒依旧是冰姿。
绝美风仪矜藻饰,故遮光艳涴胭脂。个中真意少人知。
伏日多风雨。郁郁葱葱,正阁前凝伫。忽飞来妙语。
堪叫绝、拍案珠玑无数。声价重标题,名足与、平津千古。
倘太平、有时殷杜,何妨束去。
诛茅山水之间,万竹刺天,合德星攒聚。堂前非绿野,偏遇著、宾客香山能赋。
消暑肯长过,还省得、结棚画柱。把英雄、煮酒闲论,失何人箸。
于戏将军,人孰无死,死国为雄。忆短兵相接,长城破虏,临机制变,沂水摧锋。
陷阵先登,挥军直指,虾寇闻名顿改容。如公者,是武安绝轶,武穆重生。
■■■■■总,要突破、重围建上功。便凶门凿出,■■■■,■■■■,■骑追穷。
先轸元归,伏波尸裹,一失临淮壁垒空。澄清事,问中原将领,谁嗣英风。
问澄清何日,驰骋中原,已著先鞭。击碎江流楫,把一腔幽愤,洒上蛮笺。
几番海客归去,依旧念家山。算跃马狂歌,钓鳌豪举,无限悲欢。
往迹重回首,但百端吟绪,一抹寒烟。橐笔投戈后,更玉田词律,细入毫颠。
咳唾便生珠玉,沧海漫道遗捐。万事付瑶琴,伊谁解悟心上弦。
近日多风雨。更巴山、荒苔乱石,叶喧如诉。烂漫秋容看不惯,况是漂零旧旅。
携客向、东篱凝伫。不道霜迟花未绽,算渊明、枉作柴桑主。
空对酒,但呼负。
菊花落后无花序。肯匆匆、轻抛晚节,不留香住。合殿群芳称后劲,怎惜揉烟抱雾。
君莫怪、重阳可补。璀璨黄华铺地日,再登临、缙岭云尖处。
天一色,万山俯。
请登录或注册