为春留影,当公麟、一幅西园高逸。人在花中花在镜,巧借驻颜新术。
哀郢穷交,避秦旧侣,把臂芳林入。庐山真面,认他黄九秦七。
怜我屏迹欢场,担头桃李,愁付观河集。倚遍阑干人十二,惭问灵芬词格。
杏闹题新,棠颠号俊,还把年芳惜。须眉如此,数帆台畔鸿迹。
蘅皋艳迹,芝馆灵因,悔西池轻别。清泉白石,差称得、姑射肤冰肌雪。
花中君子,一般是、亭亭芳洁。好画他、微步凌波,与伴秃株霜杰。
甘心纸阁芦帘,任翻遍骚经,名等梅阙。东风不管,翻避了、多少狂蜂痴蝶。
国香零落,只清净、托根堪说。尚有情、凭吊灵均,梦到湘烟湘月。
斗茗妍姿,调姜韵事,丽娃班首。吐尽春蚕,罡风夜来陡。
瑶阊难叩。命如花不久。辜负一缕倩魂,泣晓堤杨柳。
野王二老,老去多情,分飞惜珍偶。怜才补恨,月色尚依旧。
为问采香径畔,果见优昙开否。剩一椿公案,珍重托,青箱守。
倦侣旗林,浮生翳叶,依然入夏吟身好。总为当年齐女,宫怨难销。
说无聊。阁阁蛙争,营营蝇集,早秋信息凭谁报。咽徵吟商,曲曲高处琴调。
尽逍遥。
隔道虫天,也留得、残声摇曳,料难雪唱云酬,生愁仗马同嘲。
土风操。尚幺弦张起,自诉南冠心事,几番蛩絮,几度螳惊,漫怪牢骚。
独自芬芳,无多颜色,恹恹自恋春华。忘却孤根,频年漂泊天涯。
韶光九十曾余几,尚更番、作践横加。黯无言、末劫难逃,薄命休嗟。
此生已分泥途尽,枉百年作计,泫露烘霞。放眼平林,伤心都溷尘沙。
飞香欲诉瑶阊上,奈天公、醉眼麻茶。愿从今、生不逢春,刬净萌芽。
高梧丛竹。要逃炎、那及天皆绿。临风大叶招飐,青鸾倦翮,将飞还伏。
火伞张空,总不许、春梦惊鹿。此世界、何等清凉,配辋川、添雪成幅。
阑干外、露光烟渌。住红尘、算占帷屏福。休争是树非树。
高寄处、借他为屋。一样愁心,聊尔传书,也付斜束。
且让我、听雨眠云,懒检弹文读。
典去敝貂裘。记为沽春上酒楼。不道霜枫容易到,温柔。
何处仙乡不可求。
一笑不须愁。针线犹堪与妇谋。还我布衣真本色,松楸。
焚送无从泪又流。
接迹宣和博古图。千形万色费描摹。志泉笺砚此为徒。
自集香方罗众嫭,独敦铜行奉双娱。炉奴标格胜官奴。
回思折堲侍尊行。到今还伴宵长。六龙衔照杳难望。
投箧感冬郎。
依旧摊书举,误由他、凿壁偷光。臣精不惜自销亡。
坠泪替人忙。
正人閒、辍犁停杼,生机荒尽墟井。双星有巧何从乞,空自北窗高枕。
浑不省。听儿女青红,惯把瓜果整。秋心本冷。柰金虎号风,石鲸咽雨,愁绪彀人领。
通天表,归计休题沈炯。沧尘偏感俄顷。浮生贵寿原无谓,早笑令公私请。
阊阖迥。怪到眼欃枪,望断河汉影。佳期怕问。且盒放蛛丝,垆寻犊鼻,相与破颜饮。
傍陶篱,沿蒋径,生趣尚如许。苒苒绵绵,旧雨更新雨。
别留一段芳晖,逃虚寄寂,早多谢、寻花来去。
恋香土。怪他絮影萍踪,漂零竟无主。井塌台倾,独自费支拄。
赋心拟仿江郎,行吟倦矣,待分付、凉秋蛩语。
回黄转绿,何处春消息。信是东风齐著力。到眼倡条冶叶,禁得番番峭寒勒。
液池侧。荒凉洗铜狄。马曾系,燕还识。祗桃花、薄命争颜色。
渺矣灵和,寄声张绪,休弄风流似昔。
已仿碧筒新样。难畅。觅天瓢。捧来生怕绿云碎。香醉。笑三蕉。
涤笔银河,祗娇孙、婉娈能令公喜。楼船倚晓,为貌朱霞天际。
东风嫁杏,恍先兆、上林妍使。曾细把、儿女英雄,话向认春轩底。
而今老彭谁比。只真花不落,灵根还寄。秾华梦醒,笑仿砚云传婿,留香岁晚,最心折、雁峰樵子。
凭借取、冰玉风流,证成画旨。
眼前便有沧洲趣,萧萧水边亭子。旧款湔兰,新盟话荔,我辈追欢犹是。
危阑独倚。正警露蛩吟,駴波鱼起。故国西风,向人不忍算归计。
图经犹认柳墅,百年回首处,铅泪如洗。纨扇抛残,琼楼望断,容易流光换矣。
秋英匝砌。也摘粉搴红,一般标寄。不分稽阴,夜凉偏梦至。
已等镜空弦寂,早忘玉烂香销。绛霄吹落凤凰毛。
想惹仙人烦恼。
绝代芳蕤易谢,传家副墨偏工。掌书例入易迁宫。
聊仿西青谈梦。
有意看花先看叶,叶香替得花香。羡他世界占清凉。
亭亭青盖下,已解护鸳鸯。
记赋玉京秋一曲,凌波几度思量。欢场又展水云乡。
莫教歌骤雨,累我倦寻芳。
洛川风格艳黄初。花曾美眷如。羽衣改课上清书。
从教彩伴疏。
金凤杳,玉蟾孤。高寒对望舒。银潢一样怨机虚。天钱借得无。
大荒披发来兮,新亭定哭山河异。中流砥柱,故家乔木,茫茫余几。
虎逝龙亡,教谁收拾,人閒今世。怅令名寿考,先生归也,憖遗不,关天意。
知否门生老矣。赋沧浪、当年孺子。拘螊穷海,拜鹃荒谷,是何情致。
霁月槐堂,春风檀席,精神寄此。愧雷塘著籍,无才作记,配刘公是。
浮生老矣。尚不离寸步,真好嬉子。铲迹欢场,埋照穷乡,偏偏无计回避。
虚堂结得牢愁伴,尽不问、人閒何世。要借他、常寂光中,与证万千心事。
潭底镫前镜里。即空亦即色,随分游戏。劝饮长庚,赠句泉明,忍仿前贤高寄。
年年顾尔伤迟暮,祗独立、不惭非易。笑达摩、我相犹存,枉惹几多尘滓。
请登录或注册