羡和靖。乍啸咏梅边,重开三径。要闹春佳赏,翻新入词境。
长安十里游踪倦,也报黄鹂请。溯南塘、指点墙头,这般娇靓。
旧梦赐绯醒。尚听雨惊残,倚云怜冷。寄语花枝,休当柳枝赠。
酒旗大好江南路,撩我乡心迥。算今年、未负鞭丝帽影。
旧年将别何堪别。匆匆行色天风雪。作饯怕无名。借题坡老生。
临岐应致语。敢唱灾星去。此去几回头。迢迢花甲周。
太平鼓响。聊把元宵赏。幻出鱼龙兼罔象。种种簇新花样。
尽教调仿婆罗。尽教舞赛天魔。不减中秋月色,痴心偏拜嫦娥。
自坡公、雨装图就,先生差肖标格。华严法界明宗尚,诗律早参禅律。
曹霸笔。要老带庄襟,爱好教人识。苍茫独立。试问讯何如,龙钟卅九,因甚见颜色。
商山路,真有灵根蟠结。拈来同此馨逸。黄州当日皆年少,一笑鬑鬑非昔。
人代隔。尚旧事吴中,夸数渔洋迹。呼之欲出。恍步袜青鞋,高秋万里,去看蜀天碧。
入梦庄生何日觉。游戏花天,只道春光好。
谁分春光原草草。金风玉露来偏早。
到处蛩愁兼蟪吊。秋士秋娘,一样伤怀抱。羡煞飞仙呼老道。
置身总在高寒表。
冤家尺二。占断锦江春色丽。玳瑁装书。薄命应怜纸不如。
零香残粉。要诉十离多少恨。倘画桃花。素素将来是一家。
群玉山头,自珍重、作作寒芒。怜他热客,也教乞与清凉。
梦断瑶池斫雪,尚千年老兵,争谑鄱阳。空堂。疑仙家、来此捣霜。
好伴筠烟蕙露,料虫天嬉夏,难做商量。褦襶门前,讶无端、走汗偏僵。
生就坚凝神骨,尽分付、烘炉试我,不怨郎当。恨无术,火中莲、移种佛乡。
凤德今衰矣。叹无端、由天堕落,由人磨洗。末路聊为词客伴,依旧飞腾绮丽。
忍回首、绛云天际。还仗羽毛能爱惜,尽凋伤、不与凡禽比。
留支眼,替蟾泪。
九成台是翱翔地。问遗踪、溪山罨画,于焉鹪寄。仙乐迦陵欣合奏,堆絮当年园里。
又流转、几家檀几。为道石交须郑重,莫涂涂、换得随鸦詈。
会重草,帝鸿记。
虫天俄把高枝占,闻根被他撩起。蚁阵方酣,蜣丸乍蜕,偏把幺弦重理。
年年惯技。正倦借琴眠,俗拚筝洗。著甚乾忙,一声声又沸人耳。
黄梅刚到雨霁。园林喑反舌,清寂堪喜。助虐骄阳,分肥溽露,禁得排场开始。
浮生幻矣。怎竞趁蛾言,替腾蛙吹。好好提防,楚痀人树底。
陆走龙蛇,是何人世,亦姑谋乐。下泽行吟,一年容易,篇倍骚经作。
鸳针交绣,麝尘独捣,声病几番商略。问牢愁、除他锦瑟,一柱一弦谁托。
钟沈钵碎,坠欢重拾,慰此流人萧索。十日平原,七歌同谷,不管风波恶。
茫茫影事,重重灰劫,祗合此中栖泊。要追步、清尊集后,莫输一著。
也识来朝起大东。眼前光景太匆匆。费尽倾阳葵藿意。
无济。遥空留得几多红。
镇日閒眠兼浅醉。追悔。晚晴还许一从容。见说海西刚到晓。
轮绕。黄人待迓最高峰。
沈沈党帐倩谁听。还吼天鲸。一声声把闻根破,风严月悄霜清。
不厌故香残烛,替他急鼓疏铃。
唤回春梦佛多情。棒喝皆惊。雕盘虎啸相高下,肯为细响铮铮。
荡得阴霾渐碎,催教霁旭徐升。
香也谁烧。酒也谁浇。记年年、爆竹声高。粥难口数,饧少牙胶。
正云沈沈,风猎猎,夜迢迢。
灾待神销。福待神徼。醉天公、休再空朝。穷同韩送,邻仿孙邀。
愿酒尊盈,饭甑溢,饼铛焦。
诗评高妙。更山水清空,随处词料。一足奏虞韶,感初生、嘉名有兆。
金星占命,订曲谱、蟹行谁晓。同调。对小红、点拍双笑。
伤心鴂啼一片,莽江湖、年年寄傲。拟就铙歌,总负云霄襟抱。
擪笛天荒,谥箫人杳。马塍还吊。鸾凤啸。梅山漫溷真稿。
蜃台鲛市,埽翠华驻处,荒荒无迹。一角平林兼浅渚,并少宫人閒说。
云寺颁香,海楼阅武,坏劫今何日。白头吟望,旧时杨柳颜色。
休溯玉辇宸游,銮迎酺赐,盛典光千叶。刚痛铜驼荆棘里,又痛龙年蛇月。
那觅新亭,权呼汐社,来踏啼鹃血。沽潮起落,料知终古呜咽。
已金池絮起,玉殿花飞,甚处留春。十里城南路,正狂香媚夕,浩态迎晨。
浪传曼殊家近,争指苎萝村。是白石当年,红桥访艳,同一销魂。
翻新。到芳世,问凤沼东西,早刬陈根。惯向田田住,尚东风攀恋,忘却沈沦。
最怜日边残客,婪尾倦携尊。任晓唤铜街,痴佣去踏京洛尘。
石湖佳处旧家山。路漫漫。思无端。迸起乡心,心与鹤俱还。
怎柰云霄难插翅,香梦杳,又经年。
早春独步记从前。对遥天。黯无言。那得江南,驿使递吟笺。
一样胡沙仍不惯,多少恨,感词仙。
招词流秦黄。趁遨头酒后,婪尾花旁。别启芝田閒馆,絮愁他乡。
银烛短,罗裙长。数平生、一般悲凉。是偷笛生涯,谥箫身世,重遇褪红娘。
歌哀郢,怀沈湘。尽拗莲捣麝,臣本非狂。除却画梁双燕,与谁商量。
身稊米,心空桑。漫推寻、谷臧羊亡。已辜负浓春,来吟玉溪荀令香。
百花诞日,记兰梅媵座,来赏韶景。路熟杭州尽替得,夜泛西湖秋兴。
洞石清供,园蔬嘉馔,称我交情冷。回廊巡遍,一轮正挂天镜。
回首汐社经年,牢愁万古,付香禅棋阵。梦境光阴怕更问,南北谁强谁胜。
破碎山河,高寒殿宇,望断澄清信。良书曾借,误文且勘三省。
莽苍齐趁东风力。也与百花争,芳菲节。无近无远,青青难辨,江南更江北。
好片少年场,忙裙屐。
谁信谢梦荒荒,郊心恻恻。我春竟非春,天涯客。知否前路,何如王孙,又断春消息。
只当乱山看,伤心碧。
请登录或注册