首页
>
国学
>
古诗词大全
>
黄机诗词
全部
写景
咏物
春天
夏天
秋天
冬天
写雨
写雪
写风
写花
梅花
荷花
菊花
柳树
月亮
山水
写山
写水
长江
黄河
儿童
写鸟
写马
田园
边塞
地名
抒情
爱国
离别
送别
思乡
思念
爱情
励志
哲理
闺怨
悼亡
写人
老师
母亲
友情
战争
读书
惜时
婉约
豪放
诗经
民谣
节日
春节
元宵节
寒食节
清明节
端午节
七夕节
中秋节
重阳节
忧国忧民
咏史怀古
宋词精选
小学古诗
初中古诗
高中古诗
小学文言文
初中文言文
高中文言文
唐诗三百首
古诗三百首
宋词三百首
全部
写景
咏物
春天
夏天
秋天
冬天
写雨
写雪
写风
写花
梅花
荷花
菊花
柳树
月亮
山水
写山
写水
长江
黄河
儿童
写鸟
写马
田园
边塞
地名
抒情
爱国
离别
送别
思乡
思念
爱情
励志
哲理
闺怨
悼亡
写人
老师
母亲
友情
战争
读书
惜时
婉约
豪放
诗经
民谣
节日
春节
元宵节
寒食节
清明节
端午节
七夕节
中秋节
重阳节
忧国忧民
咏史怀古
宋词精选
小学古诗
初中古诗
高中古诗
小学文言文
初中文言文
高中文言文
唐诗三百首
古诗三百首
宋词三百首
黄机诗词
好事近
宋代
:
黄机
鸿雁几时来,目断暮山凝碧。别后故园无恙,定芙蓉堪折。
休文多病废吟诗,有酒怕浮白。不是孤他诗酒,更孤他风月。
向下展开更多
六州歌头·将军何日
宋代
:
黄机
将军何日,去筑受降城。三万骑,貔貅虎,戮鲵鲸。洗沧溟。试上金山望,中原路,平于掌,百年事,心未语,泪先倾。若若累累印绶,偏安久、大义谁明。倚危栏欲遍,江水亦吞声。目断苹汀。海门青。
停杯与问,焉用此,手虽子,积如京。波神怒,风浩浩,勃然兴。卷龙腥。似把渠忠愤,伸恳请,翠华巡。呼壮士,挽河汉,荡材枪。长算直须先定,如细故、休苦营营。正清愁满抱,鸥鹭却多情。飞过邮亭。
向下展开更多
西江月(泛洞庭青草)
宋代
:
黄机
漠漠波浮云影,遥遥天接山痕。一声渔唱起苹汀。名利缘渠唤醒。
短棹拟携西子,长吟时吊湘灵。白鸥容我作同盟。占取两湖清影。
向下展开更多
浣溪沙
宋代
:
黄机
绿锁窗前双凤奁。调朱匀粉玉纤纤。妆成谁解尽情看。
柳转光风丝袅娜,花明晴日锦斓斑。一春心事在眉尖。
向下展开更多
清平乐(江上重九)
宋代
:
黄机
西风猎猎。又是登高节。一片情怀无处说。秋满江头红叶。
谁怜鬓影凄凉。新来更点吴霜。孤负萸囊菊盏,年年客里重阳。
向下展开更多
霜天晓角(梅花)
宋代
:
黄机
玉粲冰寒。月痕侵画栏。客里安愁无地,为徒倚、到更残。
问花花不言。嗅香香欲阑。消得个温存处,山六曲、翠屏间。
向下展开更多
沁园春(送赵运使之江西)
宋代
:
黄机
有美一人,昔在何居,今方见之。俨琼缨翠弁,气清芬只,珠幢绛节,光陆离兮。吾道非耶,世情复尔,天骥昂藏不受羁。还知否,定曲高寡和,才大难施。行吟湘水之湄。看云卷云舒无定姿。想粲然长笑,物皆有用,时哉易失,我亦奚为。袖手旁观,何如小试,欲脱囊中失利锥。君休叹,正梅花将发,尘满征衣。
向下展开更多
眼儿媚
宋代
:
黄机
粉墙朱阁映垂杨。晴绿小池塘。东风扬暖,单衣初试,昼日偏长。
逢松两鬓飞云影,钿合未梳妆。阑干侧畔,闲抛荔子,惊散鸳鸯。
向下展开更多
忆秦娥·秋萧索
宋代
:
黄机
秋萧索。梧桐落尽西风恶。西风恶。数声新雁,数声残角。
离愁不管人飘泊。年年孤负黄花约。黄花约。几重庭院,几重帘幕。
向下展开更多
悲秋
,
孤独
,
怀人
踏莎行·云树参差
宋代
:
黄机
云树参差,烟芜平远。沙头只欠飞来雁。西风方做一分秋,凄凉已觉难消遣。窗底灯寒,帐前香暖。回肠偏学车轮转。剩衾闲枕自无眠,谯门更著梅花怨。
向下展开更多
朝中措
宋代
:
黄机
逢逢船鼓绿杨津。彼此是行人。先自离愁无数,那堪病酒伤春。
岸花樯燕,低飞款语,满面殷勤。后会不知何日,因风时惠嘉音。
向下展开更多
鹊桥仙(次韵湖上)
宋代
:
黄机
黄花似钿,芙蓉如面,秋事凄然向晚。风流从古记登高,又处处、悲丝急管。
有愁万斛,有才八斗,慷慨时惊俗眼。明年一笑复谁同,料天远、争如人远。
向下展开更多
减字木兰花
宋代
:
黄机
西风淅淅。满眼芙蓉红欲滴。无限相思。百叠青山百曲溪。
凭谁说与。衣带别来宽几许。好片心肠。不道秋来早晚凉。
向下展开更多
木兰花慢·政胡尘满野
宋代
:
黄机
政胡尘满野,问谁与、作坚城。有老子行年,平头六十,无限声名。向来试陈大略,便群儿、啁哳耳边鸣。争识规模先定,破羌终属营平。吾心惟有忠城。羞媚妩,做逢迎。谓干戈锋镝,动关民命,此不宜轻。听渠自分勇怯,奈何他、天理若持衡。只把从前不杀,也应换得长生。
向下展开更多
南乡子·帘幕閟深沈
宋代
:
黄机
帘幕閟深沈。灯暗香销夜正深。花落画檐鸣细雨,岑岑。滴破相思万里心。晓色未平分。翠被寒生不自禁。待得梦成翻恶况,堪颦。飞雁新来也误人。
向下展开更多
清平乐
宋代
:
黄机
风韶烟腻。春事三之二。说与人生行乐耳。富贵古来如此。
西园已有心期。姚黄魏紫开时。纤指金荷潋滟,香唇银竹参差。
向下展开更多
摸鱼儿·惜春归
宋代
:
黄机
惜春归、送春惟有,乱红扑蔌如雨。乱红也怨春狼藉,搵得泪痕无数。肠断处。更唤起、琼鹊催发长亭路。征鞍难驻。但脉脉含颦,嗔人底事,刚爱逐春去。阑干凭,芳草斜阳凝伫。愁连满眼堰树。?鬆不理金钗溜。鸾镜一奁香雾。花谁主。怅□□、玉容寂寞春知否。单衣懒御。任门外东风,流莺声里,尽日搅飞絮。
向下展开更多
满庭芳(次仁和韵,时欲之官永兴)
宋代
:
黄机
二十年间,旧游踪迹,梦飞岳麓湘湾。征衫再理,秋老菊花天。为客问君何好,爱水光、山色争妍。经行处,旗亭酤酒,曾记屋东偏。
噫其,吾甚矣,不断蹇拙,欲斗婵娟。办轻舆短艇,强载衰颜。人道郴阳无雁,奈情钟、藕断丝联。须相忆,新诗赋就,时复寄吴笺。
向下展开更多
浣溪沙(送杜仲高)
宋代
:
黄机
绿绮空弹恨未平。可堪执手送行人。碧酒谩将珍重意,莫辞斟。
我定忆君吟渭北,君须思我赋停云。未信高山流水曲,断知音。
向下展开更多
霜天晓角(金山吞海亭)
宋代
:
黄机
长江千里。中有英雄泪。却笑英雄自苦,兴亡事、类如此。
浪高风又起。歌悲声未止。但愿诸公强健,吞海上、醉而已。
向下展开更多
首页
上一页
下一页
尾页
0
未登录
请登录或注册
返回首页
全部分类
开运商城
会员中心
在线反馈
下载APP