鲵妖毁玉度,虹气岨王猷。上宰轸灵略,宏威肃广谋。
绵崄冒戈堞,乘峤架烽楼。燕兵歌越水,代马思吴州。
金笳夜一远,明月信悠悠。云色被江出,烟光带海浮。
开襟夹苍宇,拓远局溟洲。折日承丹谷,总驾临青丘。
仄待飙雾晏,方从畎壑游。
夏后乘两龙,高会在帝台。荣光河雒出,白云苍梧来。
侍御多贤圣,升降有群才。四时有变化,盛明不徘徊。
高阳邈已远,伫立谁语哉。
广成爱神鼎,淮南好丹经。此山具鸾鹤,往来尽仙灵。
瑶草正翕赩,玉树信葱青。绛气下萦薄,白云上杳冥。
中坐瞰蜿虹,俯伏视流星。不寻遐怪极,则知耳目惊。
日落长沙渚,曾阴万里生。藉兰素多意,临风默含情。
方学松柏隐,羞逐市井名。幸承光诵末,伏思托后旌。
青鸟海上游,鸴斯蒿下飞。浮沈不相宜,羽翼各有归。
飘飘可终年,沆瀁安是非。朝云乘变化,光耀世所希。
精卫衔木石,谁能测幽微。
颢颢气薄暮,蔌蔌清衾单。阶前水光裂,树上雪花团。
庭鹤哀以立,云鸡肃且寒。方东有苦泪,承夜非膏兰。
从此永黯削,萱叶焉能宽。
飘飘恍惚中,是非安所之。大道常不验,金火每如斯。
慷慨少淑貌,便娟多令辞。宿昔秉心誓,灵明将见期。
愿从丹丘驾,长弄华池滋。
阴阳不可知,鬼神惟杳冥。暂试武帝貌,一见李后灵。
同情沦异物,有体入无形。贤圣共草昧,仁智焉足明。
变化未有极,恍惚谁能精。
入橘浦兮容与。心敞惘兮迷所识。视烟霞而一色。
深秋窈以亏。天上列星之所极。
昨发赤亭渚,今宿浦阳汭。方作云峰异,岂伊千里别。
芳尘未歇席,零泪犹在袂。停舻望极浦,弭棹阻风雪。
风雪既经时,夜永起怀思。汎滥北湖游,苕亭南楼期。
点翰咏新赏,开帙莹所疑。摘芳爱气馥,拾蕊怜色滋。
色滋畏沃若,人事亦销铄。子衿怨勿往,谷风诮轻薄。
共秉延州信,无惭仲路诺。灵芝望三秀,孤筠情所托。
所托已殷勤,祗足搅怀人。今行嶀嵊外,衔思至海滨。
觌子杳未僝,款睇在何辰。杂佩虽可赠,疏华竟无陈。
无陈心悁劳,旅人岂游遨。幸及风雪霁,青春满江皋。
解缆候前侣,还望方郁陶。烟景若离远,末响寄琼瑶。
请登录或注册