黄花城压岑,山合昼多阴。坐见五陵雾,来为九月霖。
泥生剑戟涩,寒重鼓鼙沉。寂寞松林外,那传孤雁音。
沈璧馀瓠子,横汾怀帝歌。波涛满眼送,城郭没年多。
虎战仍三晋,龙游失九河。宋人饶事迹,今望亦滂沱。
中湖果奇绝,逾岭复南湖。石磴回相倚,岩泉有乍无。
开窗众壑积,当殿一峰孤。更览千林竹,因怀长啸徒。
陟崄扣岩扉,一钟鸣翠微。丹崖森竹树,雪壁映花飞。
屋隙鸣泉写,山昏麋鹿归。松风高壑起,云卧欲沾衣。
银山倚铁壁,天外削三峰。下见林中寺,来闻午后钟。
僧徒住石屋,雷雨拔门松。西望诸陵接,云成五色龙。
庞公真汉陇,孟子复唐诗。旧宅新秋叶,孤坟千载遗。
泉袅石穴细,葛倚松门垂。望望青峰近,君襟旷尔期。
龙象何年地,千岩一涧回。我来寻石镜,隔竹望香台。
树绕啼猿入,人从鸟道来。坐飧霞气晚,只拟是天台。
西人习鞍马,而我惮孤征。水抱琵琶寨,山衔本钵城。
裹疮新罢战,插羽又徵兵。不到穷边处,那知远戍情。
孺子真高特,云卿崛后先。挥锄傲汉冕,捆屦卧江烟。
宁饫糟糠毕,耻同贪浊全。凄凉百代宇,怅望一潸然。
晓行云梦泽,云起失湖村。历历横江雨,冥冥远岫昏。
鼋鼍当马吼,鸥鹭背人翻。欲拟浮湘作,吾生异楚魂。
请登录或注册