泪痕滴透绿苔香,回首宫中已夕阳。万里山河天不管,只留一井属君王。
风南枝北两沉沉,忽有书来似万金。三十年间听雨梦,八千里外望云心。
旧书尚喜黄盈架,先陇应添碧满林。若问客游新况味,紫薇花发玉堂深。
万井笙歌彻晓闻,千官待漏夜纷纷。奴星有柳祠穷鬼,臣朔无柑遗细君。
长乐钟声敲碧汉,广寒帘影捲红云。自知报国无他技,赖有诗书可策勋。
城郭重来事已非,南薰不掩柳依依。旧时大庆苍虬础,留与田家夜捣衣。
北邙翁仲拱朱门,玉椀时惊古帝魂。谁似孤山一抔土,梅花依旧月黄昏。
千山万山紫翠芒,巍阁突起山中央。煜煜金身兜率佛,棱棱铁面扶风王。
烟云浮动貔虎气,日月飞绕狻猊光。回望交州渺何处,孤鸢跕跕南海黄。
白雁飞残水满洲,驿亭疏雨古槐秋。平生最恶荆轲事,手障西风过易州。
城郭依稀小画图,佛光迥照铁浮屠。斑斓归洞见盘瓠,格磔满林闻鹧鸪。
蒸水北吞双练急,湘山南耸一螺孤。停鞭欲问炎州事,不奈侏离见矮奴。
太傅勋名半纸残,百年人子痛如山。缘何方寸非徐庶,忍死慈亲一剑间。
大相国阁天下雄,天梯缥缈淩虚空。三千歌吹灯火上,五百缨缦烟云中。
洛汭已掩西坠日,汉津空送南飞鸿。阑干倚遍忽归去,飒飒两鬓生秋风。
昔日吕公游洞庭,玉箫吹裂芦花汀。秋空一剑忽飞去,夜月千山烟冥冥。
天地茫茫乌兔急,波涛汹汹蛟螭腥。起呼老树欲与语,湿露乱洒苔痕青。
貂裘尘土黑如鸦,海角孤臣扈翠华。万里亲庭应鹤发,一生客路又龙沙。
囊中粟捲苁蓉叶,盘里蔬堆芍药芽。渐见马前添喜气,五云天近玉皇家。
鹿酒香浓犬彘肥,黄茅冈上纸钱飞。一声鼓绝长鎗立,又是蛮巫祭鬼归。
马上秋云拥节旄,霜花如雪点征袍。要留醒眼看天地,不向山中饮浊醪。
关河鱼沸血波流,喜见元符下楚州。宫壸明年翚翟掩,为谁留得采桑钩。
太乙青藜命世儒,枕中鸿宝定何如。三年席上陪金马,一旦阶前坠玉鱼。
益部已空耆旧传,洛阳犹诵治安书。蒲轮昔日卢龙道,忽见秋风送旐旟。
乾坤万里一征骖,马上弯弓胆气酣。回首太行青未了,不知身在涿州南。
月落狐鸣野草黄,雁飞无数水茫茫。数星鬼火寒沙上,知是何年旧战场。
风沙万里一征鞍,短帽疏髯泪未乾。广武山川空阮籍,长平宾客只任安。
故园有梦鹊声急,大厦无依燕翅寒。江左故人如见问,为言灯火客金銮。
吴通上国已千秋,日日长淮送客舟。一卷麟经孤烛下,夜深无语过邗沟。
请登录或注册