玛瑙坡前立,荒陂接葑田。试从樵子径,往觅仆夫泉。
众草寒犹短,群峰晚更妍。谁欤结真隐,共老太平年。
绿玉飞梁碧藓封,羽人来倚瀑帘风。偶翻贝叶经台上,与散昙华茗椀中。
有象到头终幻灭,无生弹指即虚空。春寒大展三衣坐,百衲云山一线通。
问讯扬雄宅,深居在竹西。风林宜月影,春日听莺啼。
东老应同乐,南邻忆旧题。东风又花草,相与友幽栖。
凿涧盛春雨,新流绕舍前。何当留太白,相与学思玄。
碧洞无人扫,丹梯有路缘。催诗苦云迫,莫笑竦鸢肩。
岩架菌芝阁,榜题松雪扉。云来画檐宿,龙向墨池归。
对几琴三叠,倚阑山四围。仙灵能夜降,应得㖟玄机。
卖药南徐两日留,绣衣相对似清秋。借抄衡岳元君传,挽住湘潭使者舟。
安道推琴元有在,桓伊弄笛若为酬。归来独醉投山阁,梦寄新诗与率牛。
水盩山复屋,亭此可婆娑。蜗角地虽少,蜂房春自多。
橘藏商皓乐,凤忆楚狂歌。何必天津上,远寻安乐窝。
仙人白石子,服食受奇方。王烈犹餐髓,初平枉叱羊。
砂床收箭镞,玉屑备糇粮。借尔弥明鼎,行窝到处将。
千岁岩头坐两夏,秋来忽梦刀头环。笑别白𤠔辞鹫岭,飞乘赤鲤下仙山。
桂子纷纷向人落,杨柳依依迟子还。子云奇字不易得,只许澄江窥一斑。
何年种松子,此地听松声。涛响风还作,山空夜自明。
一瓢嫌物累,九奏感时清。得似苍髯叟,长依白玉生。
落木从风靡,支流趁谷斜。山空不须说,岁去若为遮。
饥鹤挦窗纸,寒鱼嚼雪花。推书更清坐,席暖到昏鸦。
推枕蘧然觉,高斋人迹稀。卷帘芳草短,看雨杏花肥。
薄暮寒仍在,中林愿稍违。一迁随谷鸟,乔木是耶非。
请登录或注册