履雪台州老郑虔,相逢滦水话当年。草堂听雨秋将半,石鼎联诗夜不眠。
遥忆东湖来梦里,起看北斗落窗前。刘郎独爱长生诀,日日天坛望鹤还。
楼观回深巷,松枝夹路低。拾薪供早爨,抱瓮灌春畦。
经向琅函读,诗从古鼎题。白须张道士,送客过桃溪。
南山木落气萧萧,千里归心折大刀。双橹鹅鸣秋水阔,三关虎踞朔云高。
客窗久念衣裘薄,史馆频烦笔札劳。有约相逢明月夜,扁舟载酒楚江皋。
卧病茅檐雨色低,出门羸马恨深泥。墙头腐草飞丹鸟,屋角枯桑长树鸡。
嫠妇无衣中夜泣,寒螀催梦五更啼。连村黍麦漂流尽,客里令人思转迷。
先生白发好楼居,抱膝长吟乐有馀。睡起茶烟浮几席,春深竹色上图书。
无因东阁论封事,有约南山共结庐。千里停云劳梦想,人来应望致双鱼。
落日燕城下,高台草树秋。千金何足惜,一士固难求。
沧海谁青眼?空山尽白头。还怜易河水,今古只东流。
立马望华盖,君家碧嶂东。树围茅屋外,花落雨声中。
卷幔香云入,开编烛烬红。林梢新月上,留客醉丝桐。
绣衣玉节镇青沂,佳士联镳出帝畿。天禄最怜刘向苦,会稽深望买臣归。
御沟水落鲂鱼上,官柳春回燕子飞。铃阁日长文字简,定将玉麈对君挥。
明月楼前溪水深,溪边楼观隔松阴。何时化鹤归华表,相对焚香坐竹林。
夜雨灯前閒读易,春风花底自弹琴。令人苦忆江南路,千里相思雪满簪。
祠宇当城角,霜蹄刻画真。房星何日坠,骏骨自能神。
曾蹴阴山雪,思清瀚海尘。长疑化龙去,腾蹋上云津。
大驾清秋发,千官八月归。风高沙雁起,霜落海鹰飞。
朝士谁青眼,山人尚白衣。最怜东鲁客,相望思依依。
柳外旌旗拂曙光,使星迢递下江乡。岸花送客乌篷远,山雨催诗翠阁凉。
老衲自分茶灶火,小僮深炷石龛香。故人别去瀛洲远,千里披图思尽长。
楼观依青崦,峰峦似越州。树根流水过,山顶白云浮。
露下琴丝润,溪寒钓石幽。相看图画里,历历记曾游。
远骑出郊坰,裴徊立清晓。风雨江上来,云山望中小。
松瀑泻岩阿,僧钟度林杪。兹焉倘可栖,长歌拾瑶草。
花底开尊待月圆,罗衫半浥酒痕鲜。一年湖上春如梦,二月江南水似天。
修禊每怀王逸少,听歌却忆李龟年。卜邻拟住吴山下,杨柳桥边舣画船。
学省沉沉近九天,青藜曾得挍韦编。诸生共惜何蕃去,圣主深知郭隗贤。
石室人归秋水落,滹沱马度晓冰坚。一尊春酒高堂上,愿祝仙翁五百年。
朝拜除书出紫宸,画船挝鼓过西津。移居溪馆红莲绕,系马庭阶绿树新。
刮目好看吴下士,故家须问蜀中人。汉庭治狱推忠厚,惠政从今及远民。
候仪太史立金銮,宝历新成锦作槃。天子垂衣朝万国,中郎仗节使三韩。
鲛人夜织机声近,龙女晨游佩影寒。独捧丝纶渡遥海,远人逾觉圣恩宽。
松亭岭上雪霏霏,五月行人尚裌衣。日暮草根黄鼠出,雨晴沙际白翎飞。
名王礼币来青海,弟子弦歌近绛帏。太乙终怜刘向苦,高车驷马迟君归。
玉署联趋供奉班,又持使节祀名山。求仙曼倩楼船远,谕蜀相如驷马还。
夜雨烛消松阁冷,春风花落版舆閒。汉廷通显皆儒术,深望倪宽蚤入关。
请登录或注册