岢岚地势横三汊,河朔城墉挂一箕。紫塞高连寒日短,黄榆落尽长年悲。
萋萋碧草连天远,杳杳行人几日回。凄雨晚凉空坐久,泪妆残晕湿红腮。
长短都归一梦中,身前身后两无穷。李憕信士今如在,定向江湖访泽公。
久期老距擅文埸,命压人头可得忙。两脚尘泥官业晚,十年灯火夜窗凉。
霜添老叶山梨紫,雨浥寒花野菊香。南北相望无百里,几时尊酒涴离肠。
去年中秋客神京,露坐举杯邀月明。今年还对去年月,北风黄草辽西城。
年年月色长清好,只有悲秋人易老。儿童不解忆长安,歌舞团圞绕翁媪。
人生宦游真可怜,不知何处度明年。预愁老罢废诗酒,负此冰玉秋婵娟。
我生万事随缘耳,居自无忧行亦喜。君不见杜子闺中只独看,鄜州寂寞千山里。
秦兵伏甲武安西,赵将非材战士携。千里阵云沉晓日,万家屋瓦震秋鼙。
哀缠朽骨天应泣,怨入空山鸟不栖。百战区区竟何得,阿房烟草亦凄迷。
窟野河津水没腰,管岑官路雪封条。一年乐事能多少,强半光阴马上消。
洋洋长江水,渺渺涨平湖。田田青茄荷,艳艳红芙蕖。
酣酣斜日外,苒苒凉风馀。茜茜谁家子,袅袅二八初。
两两并轻舟,笑笑相招呼。悠悠波上鸳,泼泼蒲中鱼。
采采不盈手,依依欲何如。
春波绿处归鸿过,夜月明时飞鹊愁。人去附书将恨寄,莫山云断倚高楼。
楼上却来楼下待,晚窗春尽断回肠。愁人有说嫌人问,泪洒新诗埽墨香。
半夜东风搅邓林,三山银阙杳沉沉。洪波万里兼天涌,一点金乌出海心。
西来洛水绕崧高,野店荒村换市朝。董卓搜牢连数月,郭威夯市又三朝。
劫灰深掘终难尽,鬼火争然忽自消。千古兴亡几春梦,只将閒话付渔樵。
我马瘦,君马肥,我马虺隤君马飞。彫鞍宝校锦障泥,向风振迅长鸣嘶。
一朝计落路傍儿,铜鬲为椁薪为衣。瘦马虽瘦骨骼奇,古人相马遗毛皮,千金一顾会有期。
颜杨死去谁补处,米狂笔力未可涯。追摹古人得高趣,别出新意成一家。
老蛟𩥇云肉倔强,枯树渍雪冰楂牙。九原裴说如可作,应有新诗三叹嗟。
荒田几岁阙人耕,欲种糜荞趁晚晴。急手剪除荆与棘,一科才了十科生。
形骸付与甄陶外,祸福难防倚伏前。孔雀若知牛有角,应须忍渴过寒泉。
华阴双璧传山鬼,报道明年祖龙死。草间豪杰伺天时,攘袖抚衿争欲起。
丛祠篝火妖狐语,夥涉为王张大楚。南公旧有三户谣,东井新看五星聚。
中原茫茫走秦鹿,天遣沛公兴白屋。大蛇斩断素灵号,蚩尤祭罢朱旗矗。
朅来扶义入关中,恩结人心帝道隆。秦法烦苛犹一洗,项王剽悍何劳攻。
三杰相须立人纪,四老仍来安太子。已令陆贾说诗书,更诏孙通制仪礼。
阿翁着手规摹远,独恨儿孙读城旦。王纯霸杂宁不知,不是不知知已晚。
徽门昼暖柳啼鸦,兰閤窗深月照纱。腰素轻盈珠衱稳,鬓云松乱玉钗斜。
春风一去空陈迹,暮雨三生只当家。自倚广平肠似石,不妨绮语赋梅花。
风幌半萦香篆细,碧窗斜影月笼纱。红灯夜对愁魂梦,老尽春庭满树花。
寒城睥睨插山隅,秋半霜风塞草枯。月转谯楼天未晓,角声吹彻小单于。
请登录或注册