西来洛水绕崧高,野店荒村换市朝。董卓搜牢连数月,郭威夯市又三朝。
劫灰深掘终难尽,鬼火争然忽自消。千古兴亡几春梦,只将閒话付渔樵。
洋洋长江水,渺渺涨平湖。田田青茄荷,艳艳红芙蕖。
酣酣斜日外,苒苒凉风馀。茜茜谁家子,袅袅二八初。
两两并轻舟,笑笑相招呼。悠悠波上鸳,泼泼蒲中鱼。
采采不盈手,依依欲何如。
郁郁风云入壮怀,天潢飞下碧崔嵬。两崖偪侧无十步,万顷逡巡纳一杯。
溅沫纷纷跳乱雹,怒涛殷殷转晴雷。曾闻电火鱼烧尾,会趁桃花涨水来。
窟野河津水没腰,管岑官路雪封条。一年乐事能多少,强半光阴马上消。
丰姿閒淡洗妆慵,眉绿轻颦秀韵重。香惹梦魂云漠漠,光摇溪馆月溶溶。
陈家乐府歌琼树,妃子春愁惨玉容。安得能诗韩吏部,郭西同去醉千钟。
楼上却来楼下待,晚窗春尽断回肠。愁人有说嫌人问,泪洒新诗埽墨香。
徽门昼暖柳啼鸦,兰閤窗深月照纱。腰素轻盈珠衱稳,鬓云松乱玉钗斜。
春风一去空陈迹,暮雨三生只当家。自倚广平肠似石,不妨绮语赋梅花。
寒城睥睨插山隅,秋半霜风塞草枯。月转谯楼天未晓,角声吹彻小单于。
去年中秋客神京,露坐举杯邀月明。今年还对去年月,北风黄草辽西城。
年年月色长清好,只有悲秋人易老。儿童不解忆长安,歌舞团圞绕翁媪。
人生宦游真可怜,不知何处度明年。预愁老罢废诗酒,负此冰玉秋婵娟。
我生万事随缘耳,居自无忧行亦喜。君不见杜子闺中只独看,鄜州寂寞千山里。
岢岚地势横三汊,河朔城墉挂一箕。紫塞高连寒日短,黄榆落尽长年悲。
半夜东风搅邓林,三山银阙杳沉沉。洪波万里兼天涌,一点金乌出海心。
久期老距擅文埸,命压人头可得忙。两脚尘泥官业晚,十年灯火夜窗凉。
霜添老叶山梨紫,雨浥寒花野菊香。南北相望无百里,几时尊酒涴离肠。
北辕千里赴陪都,日觉还家计愈疏。人事浮云千变化,宦途平地几崎岖。
青山有约长回首,白发无情忽满梳。赖有同年老兄弟,相思时寄数行书。
三阁花深白昼迷,酒催狎客赋宫词。管弦散落春风外,一曲金钗两鬓垂。
颜杨死去谁补处,米狂笔力未可涯。追摹古人得高趣,别出新意成一家。
老蛟𩥇云肉倔强,枯树渍雪冰楂牙。九原裴说如可作,应有新诗三叹嗟。
风幌半萦香篆细,碧窗斜影月笼纱。红灯夜对愁魂梦,老尽春庭满树花。
古道行人少,荒城乱石侵。天横机素直,河入土囊深。
涧近云长润,山高日易沈。田翁乐丰岁,歌笑下崎嵚。
沙丘车过亡明镜,人头畜鸣自贤圣。阿房殿里醉宫娃,赵高手中持国柄。
群雄云扰荡山东,邯郸却堕秦围中。项王一战动天地,诸侯膝行趋下风。
割裂河山建侯国,天下畏威心不服。只贪衣绣荣楚猴,岂识金刀得秦鹿。
楚歌一夜四面发,泣别虞姬歌数阕。残兵牢落似晨星,独骑凌兢踏寒月。
乌江渡口方唤船,五侯追奔已江边。苦道天亡非战罪,剑化壮气成飞烟。
君王雄武古无比,独无仁义谁相济。向能忠计资范增,未必汉家能卜世。
谷城东头土一丘,悠悠遗恨何年休。
萋萋碧草连天远,杳杳行人几日回。凄雨晚凉空坐久,泪妆残晕湿红腮。
春波绿处归鸿过,夜月明时飞鹊愁。人去附书将恨寄,莫山云断倚高楼。
请登录或注册