春来何足乐,春去未尝悲。
别有关心事,旁人那得知。
天空地旷初过雨,白项乌啼欲冷时。残菊暴心人暴背,大家篱下共朝曦。
春秋无冰记冬月,地气从南又北行。切莫天津桥上过,而今恐有杜鹃鸣。
把酒登高一问天,无私毕竟是虚传。裴航渠有何功德,既作鸳鸯又作仙。
春雨如贤才,年来见愈少。跋扈惟春风,力吹白日小。
三千里外八旬翁,总在劬劳忧患中。失侣通宵鹤警露,哺雏镇日燕衔虫。欲归无计消家难,再住有谁娱客衷。进退维艰方寸乱,疑蛇入腹忘杯弓。
客舍垂帘更闭门,读书消夜静无言。翻声古鼎煎茶髓,弄影秋镫写菊魂。孤僻天生谁过访,衰残风骨自能存。寒侵布被眠难稳,暖足何年始抱孙。
请登录或注册