首页
>
国学
>
古诗词大全
>
王洋诗词
全部
写景
咏物
春天
夏天
秋天
冬天
写雨
写雪
写风
写花
梅花
荷花
菊花
柳树
月亮
山水
写山
写水
长江
黄河
儿童
写鸟
写马
田园
边塞
地名
抒情
爱国
离别
送别
思乡
思念
爱情
励志
哲理
闺怨
悼亡
写人
老师
母亲
友情
战争
读书
惜时
婉约
豪放
诗经
民谣
节日
春节
元宵节
寒食节
清明节
端午节
七夕节
中秋节
重阳节
忧国忧民
咏史怀古
宋词精选
小学古诗
初中古诗
高中古诗
小学文言文
初中文言文
高中文言文
唐诗三百首
古诗三百首
宋词三百首
全部
写景
咏物
春天
夏天
秋天
冬天
写雨
写雪
写风
写花
梅花
荷花
菊花
柳树
月亮
山水
写山
写水
长江
黄河
儿童
写鸟
写马
田园
边塞
地名
抒情
爱国
离别
送别
思乡
思念
爱情
励志
哲理
闺怨
悼亡
写人
老师
母亲
友情
战争
读书
惜时
婉约
豪放
诗经
民谣
节日
春节
元宵节
寒食节
清明节
端午节
七夕节
中秋节
重阳节
忧国忧民
咏史怀古
宋词精选
小学古诗
初中古诗
高中古诗
小学文言文
初中文言文
高中文言文
唐诗三百首
古诗三百首
宋词三百首
王洋诗词
八月道宫闻莺
宋代
:
王洋
密林啭圆吭,流韵入清杳。
当时太晚计,花前来不中。
致使惜春人,问声恨先老。
正缘幽谷春,朋友在久要。
争春快先鸣,地乃失友道。
日坞集芳栏,名园唱清晓。
得路共迁腾,此事不草划。
即今秋色高,金衣尚鲜好。
歌舞兴未阑,秋空乐晴昊。
向下展开更多
得丁执中书和前韵依用韵一首
宋代
:
王洋
履坚抱节有谁如,本为书穷更买书,
命欲问天何厚薄,贫多闻道是乘除。
仓箱粟帛常亏课,庭户芝兰独献馀,
气味如君略相似,只论诗律愧空疏。
向下展开更多
冬雨不止郑丈作诗次韵
宋代
:
王洋
海门山外天池雨,来趁沱江打鼍鼓。
望夫台上湿愁红,玉斧坛边没沙渚。
貂裘公子思寒侣,佩玉鸣鸾不成舞。
殷勤举爵祝云师,壮士端须气相许。
果然晴日照鱼梁,鸿雁高飞肃霜羽。
西清丈人诗眼高,高友渊云仆徐庾。
兴来弄笔起春风,暖日桃花静初吐。
且题红药寄长沙,不用短衣从猛虎。
向下展开更多
次郑丈韵又一小诗代简
宋代
:
王洋
篱间残菊旧令尹,霜后古柏严诸侯。
梅花若不报春信,谁表东风第一流。
向下展开更多
病眼
宋代
:
王洋
寄身虽闲念未除,敌念赖有前贤书。
如何昏花接旬月,古史散落经耘锄。
我知禀赋分量浅,费出稍泰寻空虚。
衣服饮食悉若此,耳目形体应相如。
此如用多阴困阙,不似缓节安虚徐。
解衾卧稳省开目,细琐悉悉分虫鱼。
异时意气尚换举,欲取功烈规名誉。
从天且乞一双眼,此外不敢求赢馀。
向下展开更多
又题祤禅客龟峰图
宋代
:
王洋
不用丹青染素翰,疏烟分染碧云端。
一千里地镜中镇,三十六峰天半寒。
巢露叶中呈物象,滤罗带畔叠木峦。
人间此是清凉药,时向尘中为展看。
向下展开更多
幽园即事四首
宋代
:
王洋
残梅依草遗愁尽,细草缘阶满意生。
莫道中年春思少,每逢佳处眼偏明。
向下展开更多
酬政老见赠
宋代
:
王洋
君於取予无乃廉,笔端自许能摧坚。
摧坚不是老僧事,贾用不售将谁还。
却收神观反初视,先种熟耨终有年。
早知游息造溟漠,不为卫目辞嚣喧。
新诗投我苦褒拂,岂但一读头风痊。
方今冠履尚错总,不到巨浸非长川。
奸穷否极会一返,快扫丑类论亿千。
乾清坤夷龙妥帖,与师方远同留连。
向下展开更多
又和新字
宋代
:
王洋
清秋移象纬,皎月一更新。
岩桂陪宾席,黄花似故人。
诗参工部正,道入醉乡醇。
遥指灵山下,长衫赛社神。
向下展开更多
幽园即事四首
宋代
:
王洋
屋头积雨涨春雪,舍北夭桃堆暮霞。
细雨斜风妨病起,窗前把玩数枝花。
向下展开更多
游天圣邂逅正师知藏作诗赠之
宋代
:
王洋
乘流自谓不得死,生意逢师聊具论。
无心已尽世间义,举足不随天上尊。
本源了了明月观,馀事衮衮洪澜翻。
我生流落势未已,期师尽老依僧园。
向下展开更多
游吕庵偶题
宋代
:
王洋
结屋得胜处,群山簇画屏。
春城花覆白,野路麦铺青。
趁暖鸠呼妇,先时柳花萍。
年年寒食近,心自欢飘零。
向下展开更多
春阴即事
宋代
:
王洋
春风虽轻飏,摧折犹有补。
适当浓华时,明知不须雨,
浴蚕待桑钱,特禾候阳土。
妇子三时勤,亦欲少歌舞。
百草仰膏腴,少俟亦无苦。
如何屯寒云,专翳扶桑吐。
事多不由人,十可八九数。
不若姑置之,吾非拾翠侣。
向下展开更多
崇寿印师以诗见惠次韵答之
宋代
:
王洋
客问王居士,如何是半僧。
祛缘都未尽,学道又无能。
身世随忙业,妻儿饱岁登。
时逢方外士,陪奉说心灯。
向下展开更多
从邻庵求浴
宋代
:
王洋
口多屋褊分张窄,堂室斋庖约略分。
春服乍成宜稳贴,浴盂无处集兰薰。
供分清净如沾露,气郁芬芳过食芹。
自引一杯归路稳,从教歌永不成文。
向下展开更多
伯氏再以前韵即事复继韵
宋代
:
王洋
问宅无成复问律,青衫长是照青苹。
生涯异日知何地,性命如今正属人。
蝼蚁命轻难报国,虫鱼买绝拙谋身。
五年湖海成何事,只得冠缨不染尘。
向下展开更多
得丁求安书云叠石境于溪心嵲然如江上之矶作
宋代
:
王洋
心重吴山老,天教闲许长。
事多因醉遣,心半为山忙。
向下展开更多
晁升道将还盱江先以二诗见意
宋代
:
王洋
只说归期为底忙,春风九奏奉花王。
芳菲莫管前驱尽,末后殷勤最久长。
向下展开更多
忆送双鹅怀玉作长生鹅
宋代
:
王洋
不费黄庭一卷经,经年门外戏波轻。
殷勤送上孤峰顶,去伴天鹅云外行。
向下展开更多
安成令以长桥图来且示王民瞻记喜其有成因短
宋代
:
王洋
楚人问晋勇,答曰好以暇。
后人或疑之,针也其税驾。
吾意政之馀,观此得用舍。
晋士傥不然,安能一战霸。
韩君令安成,不待期月化。
始如逆走丸,卒若快啖蔗。
为政行辟人,修梁插飞架。
异时常病涉,举邑佥矜诧。
王子吐琳琅,文章助光价。
缘波凝暮朝,皓月迷清夜。
谁云困后革,不可事耕稼。
聊书以记之,来者可凭藉。
向下展开更多
首页
上一页
下一页
尾页
0
未登录
请登录或注册
返回首页
全部分类
开运商城
会员中心
在线反馈
下载APP