重门闭。东风作恶杨华坠。杨华坠。恼人春色,困人天气。
凭阑提起相思意。裁成锦字无由寄。无由寄。怕他惆怅,替他憔悴。
天把閒愁都付我。惯与愁同夥。枉使酒浇愁,酒醒愁来,依旧含愁坐。
也苦愁多缠不过。欲把愁抛躲。不合更思量,眼角眉尖,又被愁关锁。
江南忆,春水泛孤篷。邓尉东来只桨月,石湖西去一帆风。
岚气满遥空。
一夜归心驰骤。孤枕上、数残清漏。远寺钟鸣,邻墙鸡唱,刚是五更时候。
衣衫重扣。对草阁、青灯如豆。
侧侧晓寒侵袖。猛雨乍闻檐溜。乡梦无凭,愁怀欲炽,更尽昨宵馀酒。
只眉牢皱。恁情况、要人消受。
午睡酒初醒。江上閒行。水边天末远山晴。江水连天天接水,水阔天青。
浩浩杂风声。波痕千层。早潮晚汐不曾停。亦复有时平似掌,一片空明。
江南忆,酷爱石湖滨。说虎轩前花簇簇,盟鸥亭上月纷纷。
欲去更因循。
落魄狂生,四十无闻,自顾奈何?纵青缃搜遍,文堪泣鬼;
黄金散去,门可张罗。壮不如人,老之将至,历尽沧桑掣电过。
相看处,厌衣冠优孟,蜗壁千戈。
蹉跎甘守岩阿。叹镜里星星点鬓多。算来时豪气,似泥沾絮;
眼前流景,若织抛梭。亦已焉哉,嗟无及矣,莫漫牢骚更着魔。
从兹后,且逢场作戏,剧饮欢歌。
忆昔旗亭歌赠芍。恨匆遽、因缘薄。盼青鸟、音书何处托?
悔不的、当初错。认不的、而今错。
剪剪轻风飘雨脚。似有意、添萧索。怎离绪、茫茫难捉摸。
才一会、安排着。又一会、思量着。
江南忆,夜静铁花厓。一缕苍烟封短薄,三更明月冷经台。
歌吹上上来。
小庭深院爱幽情。坐久夜凉生。翠竹拂窗棂。错认做、风声雨声。
移床就月,呼童沦茗,展转梦难成。玉漏欠分明。不辨是、三更四更。
江南忆,虎阜最关情。七里堤边花作障,千人石上翠为屏。
泥醉可中亭。
年时曾共闻鸡起。默会汝、凌云大志。乘风破浪久相期,看今日、扬帆万里。
琴书满载银涛里。鼓枻去、登仙何异?通材从此遇通津,也替得、吾侪吐气。
去年曾晤瑶姬。记在石桥西。枪头红杏,水边碧柳,白板双扉。
前度渔郎今又至,怪仙源、路失津迷。见时草草,别时梦梦,提起悽悽。
江南忆,光福径又邪。到处一杯倾竹叶,寄林十里看梅花。
渴借老僧茶。
峭寒着意侵衣袖。香饼烟消金兽。坐到更深时候。明月明如昼。
鱼沉雁杳人难觏。赢得双眉常皱。枉自擎杯在手。别恨浓于酒。
铺茅权当陈蕃榻,孤客滞穷乡。可怜只是,朝朝寂寞,夜夜凄凉。
驱愁命酒,怎禁酒味,不入愁肠。无边衰草,一江寒浪,四顾茫茫。
雨侵窗,风动幕。寒压枕衾单薄。炉烟冷,饼香销。夜长更漏遥。
人别后,浑难觏。盼个梦儿不就。愁似茧,思如麻。空房落灯花。
虎阜峰头,铁花绣、幽崖壁缝。传说道、剑池之下,阖闾遗冢。
龙骨已沉王霸业,鱼肠不作嬴秦供。问凿山、着意苦搜寻,成何用?
清冷水,空复涌。崚嶒石,徒自耸。又真娘瘗玉,墓松遥拱。
此日酸心当日事,古人陈迹今人恸。恸兹邱、儿女共英雄,都是梦。
长相思。短相思。只个相思无已时。相思伊怎知?
不相思。又相思。提起相思不自持。相思总是痴。
风景。风景。已是一年将尽。不堪留滞江村,旅舍凄凉掩门。
门掩。门掩。枯木寒鸦几点。
请登录或注册