江南忆,扶醉上危矶。松树青笼淳祐敕,梅花香扑泰元碑。
白鹤贴天飞。
年华老。光阴耗。旧时颜面今枯槁。愁如缚。心无着。
十年昏聩,一朝惊觉。错。错。错。
灯花小。炉烟袅。匡床闷剧和衣倒。添萧索。增寥落。
暂摅胸膈,还须狂乐。酌。酌。酌。
梧桐一叶飘金井。心情陡觉拴难稳。不是要悲秋。秋来易得愁。
年华催渐老。触处生烦恼。故纸破窗棂。风吹似裂缯。
别离容易,到如今殊觉,当初草草。帘外东风吹不尽,不管愁人烦恼。
燕子飞忙,莺儿声涩,寒食清明了。无情是我,等閒放却春老。
小院曲曲阑干,分明犹记,惆怅无由到。自恨不如明月影,直入萧娘堂奥。
锦字修成,无人寄与,拈向银灯烧。青衫湿透,泪珠零落多少。
同云密布天将雪。风力寒威殊凛冽。寄迹江村。拥火倾樽只闭门。
打头容膝黄茅屋。一枕游仙清梦足。晓起填词。填到邻鸡唱午时。
江南忆,缆系万峰坳。把酒望穷林屋洞,移船来自石岩桥。
湖水浸山腰。
淡荡春风漾柳丝。养花天气禁烟时。昼长人静燕归迟。
乱转肠轮愁作辐,暂开眉锁酒为匙。最难消遣是相思。
意难平。恨难匀。泪点淋漓满素襟。佯言是酒痕。
怕黄昏。到黄昏。梦里分明见玉人。醒来记不真。
江南忆,太息最高峰。今日庄严供佛地,当年歌舞馆娃宫。
春梦一场空。
永夜空房情绪恶。莹莹一点灯花落。和衣伏枕细思量,前日约。
昨朝错。惹个今宵眠不着。
江南忆,碧嶂插云天。载酒寻碑探故宝,扶筇拾级到层巅。
望见太湖边。
请登录或注册