立秋三日是生申,督饟功高海若驯。金节已悬岩下电,绣衣仍应日边春。
久从隶古森波磔,复向心源揖圣神。野老愿留吴下住,一新漕政答鸿钧。
剑寒秋水客东归,堂上慈亲白发稀。棂具定无璊玉璏,线痕犹是紫烟衣。
蜂营崖蜜花争发,鹿养春茸蕨正肥。自古山林有甘脆,何妨物色报春晖。
公子承恩日下归,小山堂上锦香围。百壶写渌方论醉,五鼎熬肪不厌肥。
听瑟池鱼冲浪出,寄书笼鹤傍云飞。茜袍色映轻裘好,为是夫人手制衣。
露下秋阴洗夜光,辘轳哀响度银床。苍龙出井献沉璧,青女抱琴弹履霜。
鹊绕暗知河汉近,凤栖明见羽毛张。宝钗击罢宫娥老,一曲霓裳泪数行。
清油幕下紫薇开,身总群纲儗上台。桂海已闻京观筑,越裳还见贡琛来。
诗书未与秋摇落,刀尺难从世剸裁。廊庙栋梁须致用,贞松合抱是良材。
省幕分贤佐上台,参模须仗出群材。九年鹏翼乘云上,万斛龙骧破浪开。
已见清风生白简,便朝红日诣金台。美哉王度关元化,政藉群公翊戴来。
校官东上斗城时,水落高滩舟楫迟。造化纵凭修月斧,文章须是表忠碑。
斋庖近昼空弹铗,诗说穷源屡解颐。来岁秋闱战仍捷,桂林折取最高枝。
浔阳郭里望庐山,日出千峰紫翠间。烟树近同蛮井络,风帆遥认楚乡关。
匡仙抱鹤岩头放,李白骑鲸海上还。却向画图求彷佛,菖蒲花老石苔斑。
处士生无字,端居代有人。飞书表贞逸,闭户乐清真。
生意萱花晓,恩光棣萼春。悬知束帛聘,侧席待天民。
大帅楼船过浙东,军声肃肃峭寒中。令严虎帐中天日,威息鲸波万里风。
蛮徼尽惊戎毡白,极南遥涌寿星红。道山宫阙多仙圣,预启瑶编录隽功。
楚天鸿雁白云秋,归卧沧江看水流。莫问湘累王子宿,且同新息贾胡留。
山林不返趋朝梦,道路难为筑室谋。莫遣虹光贯明月,眠波帖下有沙鸥。
子有唐生术,谁如范叔寒?知无狼顾骨,可有鹖皮冠?
野日晴犹懒,春泥晓未乾。多君远相顾,不用画灰看。
与子同庚命不同,悠悠江海异穷通。潜鳞易借风云力,朽蘖难论雨露功。
欲进老人圯上履,可孤焦尾峄阳桐?河阳县里花千树,不借孤芳一朵红。
酒尽空悬蘸甲瓢,一灯孤馆夜寥寥。雁寒犹下沧洲宿,地暖何由重雾消?
长笛一声推赵嘏,衮衣三世属文饶。看云早晚摩天翼,瞥尔青云万里遥。
梁溪岁暮若为情,溪上梅花待晓晴。径雪冷埋山屐齿,檐冰夜堕石床声。
《内篇》携向松根读,如意持将竹里行。短晷何能理幽事?南窗剪烛话寒更。
朔汉人豪贞惠公,策勋元自不酬功。自从虎旅平南服,眼见龙旗捲北风。
庭有芝兰更种植,老登槐棘保初终。只今太史修臣传,应有幽光发閟宫。
幽馆夏初度,清林暑气中。开轩对流水,坐石待薰风。
花落乌巾侧,鸟啼山几空。耕渔者谁子?散发奏丝桐。
海定初风湛绿罗,仙人词藻寄来多。贯珠音在云谁遏?琢玉文成手自磨。
霄汉画桥尝有会,昆崙黄竹漫成歌。可怜人世书裙手,池上犹笼道士鹅。
最爱香山宾月楼,清光全得太湖秋。鱼龙出向初筵舞,蟾兔来从上客游。
凝阁绿苔须士赋,委波金镜属谁收?江山千古才情在,牛渚何人独献酬?
请登录或注册