一杼流霞织锦躔,小楼凉思到云鬓。鸳针乞巧怜芳序,蛛网牵愁恨夜阑。
烟彩散,露华漫,碧空如镜泻秋寒。天河万古喧银浪,不见浮槎客再还。
叶落见城厢,疏枝恨早霜。喜山林、乍换秋妆。多谢倪郎传画笔,渲绛赭、点苍黄。
桥影恋残阳,沙痕引岸长。锁羁愁、十里清湘。著个诗人孤似雁,云黯淡,水微茫。
排云深处,写婵娟一幅。翚衣耀羽。禁得兴亡千古恨,剑样英英眉妩。
遮罩边疆,京垓金币,纤手轻输去。游魂地下,羞逢汉雉唐鹉。
为问此地湖山,珠庭启处,犹是尘寰否。玉树歌残萤火黯,天子无愁有女。
避暑庄荒,采香径冷,芳艳空尘土。西风残照,游人还赋禾黍。
理鹍弦,移雁柱。欲诉琴心,心事成灰炬。浥透鲛绡痕万缕。
泪雨何时,晴到梨花树。
诵骚词,吟洛赋。艳殢香顽,那信婵娟误。一点春魂无著处。
便化蛾蚕,也斗长眉妩。
孰肯黄金市。叹荒邱、尘封峻骨,一棺犹寄。知否恩如花梢露,花谢露痕晞矣。
况幻影、游龙清戏。人海茫茫银波外,问欢场、若个矜风义。
原惯态,是非异。
征轺曾访鸣珂里,黯馀春、小桃零落,绮窗深闭。旧梦凄迷无寻处,消息翠禽重递。
算吟债、今番堪抵。记取仙槎西来夜,荐灵风、倦枕惊涛里。
残酒醒,绛灯灺。
万峰泼墨,漾红灯一点,径穿幽筱。翠袖单寒临日暮,来御天风浩浩。
湍瀑惊雷,筼筜戛玉,仙籁生云表。飞琼前世,旧游疑是曾到。
昨日绮阁香温,宿酲犹殢,谁换炎凉早。争道才华多鬼气,占尽人间幽悄。
侵入灵犀,冻馀冰茧,芳绪抽难了。驿程倦影,微茫愁入秋晓。
芜城惹赋,金谷迷香,梦里旧游暗引。飙轮掣电,逝水回澜,犹写落花馀韵。
记衰音、撩乱萦弦,琴心因谁绝轸。半摺吟笺,箧底尘封重认。
还又仙都小寄,波腻风柔,琐窗人静。云鬓荡影,缟袂兜春,沾遍杏烟樱粉。
最无端、艳冶年光,付与愁围病枕。问怎把、永昼恹恹,艰难消尽。
英雄何物,是嬴秦一世,气吞胡虏。席捲瀛寰连朔漠,剑底诸侯齐俯。
宝铡裁花,珠旒拥槥,异想空千古。双栖有约,翚衣云外延伫。
幽梦碧血长湮,啼妆不见,见苍烟祠树。谁访贞珉传墨妙,端让西来梵语。
嫠凤凋翎,女龙飞蜕,劫换情天谱。彤篇译罢,骚人还惹辞赋。
海上秋来人不识,仙籁横空,只许仙心觉。小立瑶台挥羽箑,新凉情绪凭谁说。
不用宫纱笼麝爝,帝网千珠,分作家家月。惟愿冰轮常皎洁,何妨火伞颓西极。
风潇潇,雨潇潇,天末秋魂不可招,凄凉渡晚潮。
醒无聊,睡无聊,闲倚江楼擪玉箫,红灯影自摇。
炫芳丛,鞓红欧碧,年华又如此。玄都观里,谁省识重来,赢得憔悴。
已谙世态浮云味,吟怀懒料理。算也似、粉樱三见,归期犹未计。
风流弄绝塞胡妆,依然未减却、天姿名贵。闲徙倚,问可是、洛阳迁地。
尽消受、蛮花顶礼,引十万、红云渡海水。还怕说,宝栏春晚,宵来风雨洗。
艳骨冰清,仙心雪亮,羞看等閒罗绮。柔乡羁素袜,指洛浦、芝田双寄。
淩波回睇。任玉质金相,西来梳洗。韶光里,盈盈欲语,通词谁试。
恰是,群玉山头,望有娀无恙,瑶台迤逦。相逢悲隔世,洒千点,如铅香泪。
首邱容倚,写砑粉银笺,花铭同瘗。归无计,只怜孤负,故山梅蕊。
知是仙游是梦游,春痕依约彩笺收。芳尘回首恨悠悠。
山水有缘温旧迹,钗钿无敌證新愁。伤心何独牡丹侯。
金丝织。春衫织就金鸂鶒。金鸂鶒,舞场初试。万波回睩。
旧欢如梦休重说,秾华忏尽今非昨。今非昨,白莲香里,缟衣参佛。
山河无恙销兵气,霖雨同功泽九垓。不是和羹劳素手,哪知香国有奇才。
燕衔泥,泥涣雪,南陌早关情。寻芳宜唱踏莎行,莫问雨和晴。
枝绽花,花褪萼,几日便分今昨。今年灯市已前尘,何况去年人。
山市驰橇,冰坛竞屐,胡天朔雪初乾。已霁仍严,将融又结,疏林惯写萧闲。
风裁争峻,指松柏、相期岁寒。飘零休诉,人远天涯,树老江潭。
年时苦忆长安。云斗尖叉,吟兴遍酣。官阁梅花,梁园宾客,梦痕一样阑珊。
暮秋千叠,拥云气、横遮乱山。凄迷谁见,鸿爪西洲,马首蓝关。
搴霞扶梦下苍穹。怨东风,问东风。底事朱唇,催点费天工。
已是春痕嫌太艳,还织就,花一枝,波一重。
一重一重摇远空。波影红,花影融。数也数也,数不尽、密朵繁丛。
恼煞吟魂,颠倒粉围中。谁放蜂儿逃色界,花历乱,水凄迷,无路通。
啼鸟惊魂,飞花溅泪,山河愁锁春深。倦旅天涯,依然憔悴行吟。
几番海燕传书到,道烽烟,故国冥冥。忍消他,缘醑金卮,红萼瑶簪。
牙旗锦帐风光好,奈万家闺梦,凄入荒砧。血沃平芜,可堪废垒重寻。
生怜野火延烧处,遍江南,草尽红心。更休谈,虫化沙场,鹤返辽阴。
冷红吟遍,梦绕芙蓉苑。银汉恹恹清更浅,风动云华微卷。
水边处处珠帘,月明时按歌弦。不是一声秋雁,秋声那到人间。
请登录或注册