凄凉月澹梅花冷。妆台照向愁人影。夜不成眠。已累郎君九十天。
匣中重检鸳鸯谱。几度思量难自主。安得金针。绣出从前一段情。
喜鹊巢初稳,新蜩响欲沉。一重帘幕一重深。不种芭蕉绿到、粉墙阴。
雨过清如洗,风来暑不侵。何年丝竹夜成音。久为郎君盼望、到而今。
辩不清花间路。屐齿伊谁闲步。晓起捲帘栊,几讶寻芳蝶误。
春去。春去。谁与残红遮住。
草色参差碧,花情历乱香。不知燕子为谁忙。衔泥上画梁。
春日贪眠未起,针线小窗慵理。鸳鸯绣罢倚妆台,双眉不放开。
沉沉帘幕霏霏雾,濛濛细雨连朝暮。终日掩柴扉,燕儿犹未归。
栏边花事了,谁惜春光老。明月几时来,湿云吹不开。
卷起红幡,解却金铃,泪珠满腮。记清明才过,画图半幅,芳菲未改,锦绣成堆。
怎奈枝头,一经夜雨,狼藉脂痕处处皆。飘零甚,怎觅来净土,好把香埋。
几番费我疑猜,便嫁与、东风也不才。早阶前延伫,从容收拾,阑边凭倚,妥帖安排。
不识今番,关它何事,蝶浪蜂狂去复来。斜阳外,问芳魂何处,酹尔三杯。
吹出东风,传来消息,绝世丰姿。陌上毵毵,雨中袅袅,月下依依。
谁言少妇无知。怕回首、天涯别离。独自登楼,修眉未展,望眼都迷。
帘幕垂垂漾晚风。落花飞去各西东。墙边芍药为谁红。
孤负韶华还自惜,佳辰次第雨声中。流光屈指去匆匆。
请登录或注册