露叶泣寒螀。霜天警雁行。倚朱楼、遥望神伤。信美河山非故土,云掩处,是家乡。
落日下蒹塘。秋声更断肠。邈伊人、今在何方。最忆翠稀红减日,明月底,曲栏旁。
岂肯寄人篱下,更羞华室盆栽。幽崖一簇如雪,冒雨凌霜自开。
灯影浮帘幕。展云笺,为君捉管,自惭标格。五十年前狂吟客,胸有万千丘壑。
声满纸、动心惊魄。癖性每同麋鹿友,更骑驴、四野鸣行铎。
时或访,当垆卓。
而今百事成寥落。最伤情,盐车老骥,徒思驰跃。瓮牖绳枢同蜗处,眼底一环轮廓。
问谁为、安排今昨。手痹眼昏书似蚓,不成行、负尔勤求索。
聊掷笔,且更酌。
荷花白,柳叶青。小池塘月明风静,幽人不来谁共影。
怅孤怀似愁如病。
掩重门,垂锦幕,黯黯愁无绪。千里音稀,雁字凭谁付。
最怜豆蔻年华,玉人娇小,却一片琴心相许。
想今日,人面应谢桃花,春风在何处。极目蓬山,此恨无由诉。
纵教梦里重逢,梦回人杳,怕只剩残红泣雨。
无情风雨繁华歇,满地堆黄叶。天半断鸿哀,砌下幽蛩咽。
骚客秋心伤极也。
光转眼绿荫浓。流阴速节序又秋冬。岁不重来,时不重回,日不重逢。
柳绵飞后,阵阵轻风骤。休道绿肥红已瘦,尚有馀花堪嗅。
珠梅雪白纷纭,榆梅粉白芳芬。更爱小园一角,紫藤满架如云。
艇子浮烟下野塘,鱼儿网得满空仓。趁水市,换黄粱。
归来晚馔有壶浆。
群山渐绿姿容秀。到处莺声叶底流。杨丝又是弄轻柔。
春已瘦,人共落花愁。
当年文采风流士。今日衰颜满鬓丝。曾将彩笔写幽思。
耄耋时。回首尽皆痴。
倦游一自离群后,谁念我、药香笼袖。黄卷尚多亲,白石犹堪漱。
闲心早作云归岫,只恋此、诗清字瘦。为子一挥毫,且道情依旧。
及时雨,窗外听,润物细无声。想田里秧苗绿,原头牧草青。
真个好多情,为人间送来了丰年瑞徵。
万吹摇天户紧关,四座围炉火正欢。放言情未阑。
举杯倾未乾。
雁飞南阵,水流东派,一望秋深。苍芦红树颜如锦,变了新村。
爱渔父归舟棹稳,喜田夫收粒仓屯。山乡认,家家户户,都有最忙人。
破被蒙头,拚将一醉解千愁。休苦眼前无所见,抬头看,天地茫茫昏一片。
莲塘倩女采秋香,一朵芙蓉样。鸂鶒惊飞水生浪,溅衣裳,轻舟棹转回头向。
村里秋来风物美,柳黄荻白丹枫醉。翠竹池边摇影碎。
鱼伏水,黑衫青笠船头睡。
邈邈云天千万里,南归雁阵高声唳。叫破晴空蓝欲坠。
农父喜,收来金穗无遗粒。
溪边五六家,绯红两岸花。打鱼人归也,棹歌满钓槎。
日西斜,炊烟缕缕迷晚霞。
杏花谢,柳絮飞。一番番风吹雨毁。问东皇何意苦相催。
竞泼得春光似水。
请登录或注册