首页
>
国学
>
古诗词大全
>
李峤诗词
全部
写景
咏物
春天
夏天
秋天
冬天
写雨
写雪
写风
写花
梅花
荷花
菊花
柳树
月亮
山水
写山
写水
长江
黄河
儿童
写鸟
写马
田园
边塞
地名
抒情
爱国
离别
送别
思乡
思念
爱情
励志
哲理
闺怨
悼亡
写人
老师
母亲
友情
战争
读书
惜时
婉约
豪放
诗经
民谣
节日
春节
元宵节
寒食节
清明节
端午节
七夕节
中秋节
重阳节
忧国忧民
咏史怀古
宋词精选
小学古诗
初中古诗
高中古诗
小学文言文
初中文言文
高中文言文
唐诗三百首
古诗三百首
宋词三百首
全部
写景
咏物
春天
夏天
秋天
冬天
写雨
写雪
写风
写花
梅花
荷花
菊花
柳树
月亮
山水
写山
写水
长江
黄河
儿童
写鸟
写马
田园
边塞
地名
抒情
爱国
离别
送别
思乡
思念
爱情
励志
哲理
闺怨
悼亡
写人
老师
母亲
友情
战争
读书
惜时
婉约
豪放
诗经
民谣
节日
春节
元宵节
寒食节
清明节
端午节
七夕节
中秋节
重阳节
忧国忧民
咏史怀古
宋词精选
小学古诗
初中古诗
高中古诗
小学文言文
初中文言文
高中文言文
唐诗三百首
古诗三百首
宋词三百首
李峤诗词
早发苦竹馆
唐代
:
李峤
合沓岩嶂深,朦胧烟雾晓。荒阡下樵客,野猿惊山鸟。
开门听潺湲,入径寻窈窕。栖鼯抱寒木,流萤飞暗筱。
早霞稍霏霏,残月犹皎皎。行看远星稀,渐觉游氛少。
我行抚轺传,兼得傍林沼。贪玩水石奇,不知川路渺。
徒怜野心旷,讵恻浮年小。方解宠辱情,永托累尘表。
向下展开更多
星
唐代
:
李峤
蜀郡灵槎转,丰城宝剑新。将军临北塞,天子入西秦。
未作三台辅,宁为五老臣。今宵颍川曲,谁识聚贤人。
向下展开更多
春节
石
唐代
:
李峤
宗子维城固,将军饮羽威。岩花鉴里发,云叶锦中飞。
入宋星初陨,过湘燕早归。倘因持补极,宁复想支机。
向下展开更多
笔
唐代
:
李峤
握管门庭侧,含毫山水隈。霜辉简上发,锦字梦中开。
鹦鹉摛文至,麒麟绝句来。何当遇良史,左右振奇才。
向下展开更多
山
唐代
:
李峤
地镇标神秀,峨峨上翠氛。泉飞一道带,峰出半天云。
古壁丹青色,新花绮绣纹。已开封禅所,希谒圣明君。
向下展开更多
茅
唐代
:
李峤
楚甸供王日,衡阳入贡年。麏包青野外,鸱啸绮楹前。
尧帝成茨罢,殷汤祭雨旋。方期大君锡,不惧小巫捐。
向下展开更多
牛
唐代
:
李峤
齐歌初入相,燕阵早横功。欲向桃林下,先过梓树中。
在吴频喘月,奔梦屡惊风。不用五丁士,如何九折通。
向下展开更多
悼亡
,
抒情
弓
唐代
:
李峤
桃文称辟恶,桑质表初生。宛转雕鞬际,依稀半月明。
遥弯落雁影,虚引怯猿声。徒切乌号思,攀龙遂不成。
向下展开更多
风
唐代
:
李峤
解落三秋叶,能开二月花。
过江千尺浪,入竹万竿斜。
向下展开更多
小学古诗
,
写风
,
励志
,
小学生必背古诗70首
墨
唐代
:
李峤
长安分石炭,上党结松心。绕画蝇初落,含滋绶更深。
悲丝光易染,叠素彩还沉。别有张芝学,书池幸见临。
向下展开更多
送骆奉礼从军
唐代
:
李峤
玉塞边烽举,金坛庙略申。羽书资锐笔,戎幕引英宾。
剑动三军气,衣飘万里尘。琴尊留别赏,风景惜离晨。
笛梅含晚吹,营柳带馀春。希君勒石返,歌舞入城闉。
向下展开更多
写雪
,
感慨
,
人生
奉和幸三会寺应制
唐代
:
李峤
故台苍颉里,新邑紫泉居。岁在开金寺,时来降玉舆。
龙形虽近刹,鸟迹尚留书。竹是蒸青外,池仍点墨馀。
天文光圣草,宝思合真如。谬奉千龄日,欣陪十地初。
向下展开更多
风
唐代
:
李峤
落日生蘋末,摇扬遍远林。带花疑凤舞,向竹似龙吟。
月动临秋扇,松清入夜琴。若至兰台下,还拂楚王襟。
向下展开更多
上清晖閤遇雪
唐代
:
李峤
千钟圣酒御筵披,六出祥英乱绕枝。
即此神仙对琼圃,何须辙迹向瑶池。
向下展开更多
深秋
,
山河
六月奉教作
唐代
:
李峤
养日暂裴回,畏景尚悠哉。避暑移琴席,追凉□□□。
竹风依扇动,桂酒溢壶开。劳饵□飞雪,自可□□□。
向下展开更多
刘侍读见和山邸十篇重申此赠
唐代
:
李峤
神岳瑶池圃,仙宫玉树林。乘时警天御,清暑涤宸襟。
梁驾陪玄赏,淄庭掩翠岑。对岩龙岫出,分壑雁池深。
檐迥松萝映,窗高石镜临。落泉奔涧响,惊吹助猿吟。
野气迷凉燠,山花杂古今。英藩盛宾侣,胜景想招寻。
践径披兰叶,攀崖引桂阴。穆生时泛醴,邹子或调琴。
雉翳分场合,鱼钩向浦沉。朝游极斜景,夕宴待横参。
顾己惭铅锷,叨名齿玳簪。暂依朱邸馆,还畅白云心。
丘壑信多美,烟霞得所钦。寓言摅宿志,窃吹简知音。
奖价逾珍石,酬文重振金。方从仁智所,携手濯清浔。
向下展开更多
田
唐代
:
李峤
贡禹怀书日,张衡作赋辰。杏花开凤轸,菖叶布龙鳞。
瑞麦两岐秀,嘉禾同颖新。宁知帝王力,击壤自安贫。
向下展开更多
桐
唐代
:
李峤
孤秀峰阳岑,亭亭出众林。春光杂凤影,秋月弄圭阴。
高映龙门迥,双依玉井深。不因将入爨,谁谓作鸣琴。
向下展开更多
鼓
唐代
:
李峤
舜日谐鼗响,尧年韵士声。向楼疑吹击,震谷似雷惊。
仙鹤排门起,灵鼍带水鸣。乐云行已奏,礼曰冀相成。
向下展开更多
瓜
唐代
:
李峤
欲识东陵味,青门五色瓜。龙蹄远珠履,女臂动金花。
六子方呈瑞,三仙实可嘉。终朝奉絺绤,谒帝伫非赊。
向下展开更多
首页
上一页
下一页
尾页
0
未登录
请登录或注册
返回首页
全部分类
开运商城
会员中心
在线反馈
下载APP