凉月凄风透客衣,离亭无奈角声悲。解围未设王家障,举案先齐孟氏眉。
青眼难兄嗟久别,白头寿母梦相思。胸中若有功名念,莫待钟鸣漏尽时。
干禄心无竞,谋生计已疏。老催吾学圃,贫减汝观书。
细雨同移果,清霜共挽蔬。何时江海去,蓑笠伴舂锄。
骤雨池塘涨,飘风枕簟凉。野田肥雁鹜,官柳噪蜩螗。
岁月书千古,功名酒一觞。尘缨如可濯,携女泛沧浪。
晚渡江南岸,村村水竹居。归心先倦鸟,乐事羡游鱼。
去国清明后,还家谷雨初。悬知农务急,弛担把犁锄。
短褐登门每自惭,仅同太史滞周南。沈迷晚学三无漏,懒慢长疑七不堪。
平日漫悬高士榻,此行应共德公谈。他年解组归来日,尚许南荣见老聃。
雨退飞廉决怒云,百花净尽扫埃尘。大千沙界乾坤阔,一段江山日月新。
浩荡烟波鲸海晚,漰腾雪浪锦城春。谁人独采南山蕨,窗外休呼祁孔宾。
屏居不到日边久,安得黄封印赤泥。折遍溪堂红菡萏,酿成湘酎碧玻璃。
洞庭春色名应减,道院丹泉价益低。聊挹小樽供寿母,烦君自注玉东西。
请登录或注册