轮奂非谋己,标题庆有亲。盈庖欣釜粟,照座得言纶。
集富称觞客,宽容戏綵人。遥知映阶砌,丹桂及芳春。
急管妖弦朝暮闻,翠帘下应当垆君。叫呼枭卢一百万,砍削兕脯三千斤。
孔座嘉客每日满,杨园细草何须耘。夜长秉烛可为乐,春色三分未一分。
仙禽西过万年枝,人道飞鸣是路岐。几向静中陪振鹭,也曾高处见长离。
共知天上闻声韵,直羡风前刷羽仪。好与便随行缀去,舞韶应自有嘉时。
日日鸡声马上闻,鉴中不是少年身。倦从客路长摇辔,喜得真祠暂拂尘。
仙驭不归风自好,遗编长诵意弥亲。隋珠轻用弹黄雀,愧汝当年辞粟人。
大士今何在,空山旧隐存。百年闲藓径,终日敞尘阍。
砌暖晴添草,窗寒暝叫猿。当时团坐客,相顾竟何言。
云卧人犹近,团茆迹已空。秀岩孤海外,修竹冷江风。
笙鹤今谁赏,星河旧隐通。何当见金碧,华采照淮东。
畴昔乡评事,风流出后生。早联华萼秀,先得桂枝荣。
守死尊文墨,持平御重轻。已焉休茹恨,三凤伫飞鸣。
蜩鸴悠悠祇可怜,抢榆控地已飘然。早闻达识无诸蔽,晚挹清风胜所传。
会面已欣浑似旧,开怀还肯便忘年。渌波碧草芳春日,忍咏江生送别篇。
六花飞压九街尘,应讶人间未觉春。天上楼台银作屋,云中车辂玉为轮。
三秋狼戾盈仓兆,万国欢呼击壤辰。寂寞袁门烟火冷,未知谁是扣关人。
洞庭六月暑风长,使者征帆挂短樯。汲引津途多肉食,追随行路有壶浆。
南洲自恋涵濡德,北阙方思献纳良。更识高门延庆事,綵衣新有桂枝香。
枳棘久栖迟,新斋乐有馀。寻垣栽草木,疏沼引龟鱼。
外曲游尘世,情高适太虚。纷纷簿领退,满目尽琴书。
昔吟太白凤凰诗,此日登临认故墟。丹穴好音今寂寞,碧梧秋叶晚萧疏。
访寻池苑无陈迹,指顾江山似旧书。流影逝波何足恨,且听天籁响虚徐。
秦吏方摇毒,君王独得名。国虽为地小,忠亦自天成。
秘殿仪容粹,玄堂草木荣。兴亡何足道,青竹有嘉声。
湖光清似鉴,山色翠于眉。投老身须逸,探幽计莫迟。
河清不可待,头白已多时。谁谓茆茨陋,求安过一枝。
通守陈鱼许纵观,旋开芳宴俯江干。合围缓觉波心远,数获丰知网目宽。
何必姬姜当脆板,自多鲂鲤荐雕盘。归舟清兴知何限,湘水无风夕月寒。
脩竹趁春阳,猗猗出画堂。孤根穿密甃,高干倚飞梁。
色润窗纱绿,烟和印篆香。传闻尤异处,清夜露瀼瀼。
强半春光未足看,花心柳眼尚盘桓。景阳不放融怡色,密雨犹矜料峭寒。
借问董工湮沮洳,何如骑马按冈峦。几番回首自惆怅,可借江南一钓竿。
名实时方会,君臣德正同。剸裁周庶物,荐擢冠诸公。
金口褒扬首,丹梯指顾中。荣途虽未既,寻尺自初终。
莫笑青青一两茎,春来次第满林生。露凝节目犹含粉,风过枝梢已有声。
拂拭且看霜雪干,剪裁当见凤凰鸣。繁枝去尽生微径,几为清阴特地行。
节遇中秋挟日馀,哲人来契梦熊时。神澄晓露珠凝彩,气爽秋风桂有枝。
歌裤始喧清赣曲,使星还照碧湘西。太平天子方求旧,但指松椿祝寿祺。
请登录或注册