汴洛山河亦壮哉,师班朔漠志难灰。紫龙鳞甲逐沧浪,丹凤楼台空绿苔。
禁宇终天归燕恨,厓门千古暮猿哀。当时早用文山策,未必銮舆入海来。
委佩凌风下五湖,白云珠水兴非孤。行携一鹤随青杖,坐握三花映玉壶。
舄度紫烟今亦昔,砂留丹井有还无。重来人识浮邱伯,作赋何辞汉大夫。
宋家玉玺沈南海,信国丹心黯北燕。天地此时同惨澹,山河几处不腥膻。
幽陵千树空啼鸟,奇石三峰起暮烟。谁遣翠华来驻跸,金牌十二直堪怜。
丹标鼍鼓竞韶华,茂宰开筵傍钓沙。群桨凌风江浴日,中流击楫浪生花。
休因锦彩争先渡,须剖藩篱作大家。我欲垂纶珠海去,笑看飞鹜带流霞。
京国分携后,江云怅望馀。风烟阻南北,岁月惜居诸。
雪拥袁安阁,花迎潘岳舆。思君不可见,蟾影入窗虚。
飞烟閒绕望春台,千里关山百战来。金水河枯龙已去,碧霄笙吹鹤飞回。
江上小堂巢翡翠,苑边真境辟蓬莱。
西楼怅望芳菲节,怀抱何时得好开。
仙台缥缈碧云中,遥指蓬莱一径通。珊井源深丹自伏,紫烟楼古月当空。
罗天鹤识浮邱丈,陂水龙知抱朴翁。灵气千年浑未散,又从今雨见鸿濛。
曲曲江流带峡湾,停舟聊尔一跻攀。水浮花片知仙路,风引猿声泣玉环。
瘴雾忽开山峡晓,禅扉深锁洞云閒。登临顿觉多清兴,那得渔蓑去不还。
嵯峨宫殿郁寒云,似拥团花旧战裙。当日何人忧社稷,将军独许扫妖氛。
五千铁甲心踰壮,十二金牌事始分。遗恨尚悬湖上月,年年清夜照孤坟。
绀园佳境倚天开,幻作人间七宝台。四壁好山深似戟,一溪流水碧如苔。
烟暝禅林猿自化,香浮施钵鸟飞来。全青庭上尘襟豁,入眼江山亦壮哉。
忆踏飞云第几峰,凌霄四百玉芙蓉。相将定访青鳷鹊,浩往应乘白鼻龙。
花底鸣弦金缕合,洞前留句碧纱封。倚阑搔首劳延伫,老鹤一声来远空。
湖水何太狭,君山望不浮。川陵有变态,客子自清游。
新树低临渚,澄云晚泊舟。笛声今夜月,谁醉岳阳楼。
紫泉宫殿锁烟霞,海燕西飞白日斜。
玉辇今归何处所,锦帆应是到天涯。
眼看朝市成陵谷,不是宸游重物华。祇有多情桃李树,春来还发旧时花。
帝子潇湘去不还,仙舟何处水潺潺。清江碧石伤心丽,碑蚀苔痕满目斑。
飞鸟不知陵谷变,桐花落尽管弦閒。
须知驾鹤乘云外,涧草岩芝岂复攀。
乾坤沧海功同大,庙貌文章此更神。碑有昌黎千古壮,雨馀罗树万家春。
云边铜鼓声初动,天外金轮色转新。此日负暄心独切,涓埃浑未答皇仁。
青鬓南来又几秋,跻攀还忆昔同游。丛篁窗外僧閒卧,凝碧湾前水乱流。
云树远天双过雁,芙蓉深处一登楼。不堪回首沉香浦,芳草蒹葭思转幽。
宋祚逢厓事总非,至今啼鸟怨芳菲。舟翻奇石空流水,泪滴苍梧黯夕晖。
将帅战寒金虎旅,相臣心恋衮龙衣。大忠祠下沧溟月,犹照孤鹇夜夜飞。
珠水微茫映碧天,暮云离绪共萧然。昙花芳绕金银气,贝叶青连罨画船。
华发别堪千里外,疏翎谩向五云边。倚樯回眺情何剧,肠断羊城绿树烟。
重重楼阁倚天开,四面惊涛捲雪堆。春事暗随流水去,夕阳又带暮潮来。
月明古寺客初到,风静寒塘花正开。独凭阑干意难写,不知身在妙高台。
金乌初照扶胥口,赤焰先腾黄木湾。潋滟晨光全射海,絪缊丹景半衔山。
三秋爽气澄天色,万里长风壮客颜。遥忆旧随双阙直,日华端捧殿中间。
请登录或注册