怅别音尘十五年,青云科第愧卢前。两京兄弟谁能及,一榜交亲子独贤。
晓日朝端双佩委,薰风江上片帆悬。官曹见说清如水,剩有新诗白下传。
宫花六见落厅槐,乡思临风不易裁。旧业暂容辞翰苑,新衔却喜换符台。
名从黄甲抡魁早,身约青春作伴回。綵服宁亲多乐事,秪应清梦绕蓬莱。
年华荏苒鬓如银,甲子今朝过五旬。成化新正初改岁,大钧元日正回春。
九原先垄关心切,千里乡山入梦频。只待河开便归去,江村耕钓老吾身。
身佩吴钩百鍊钢,芙蓉出匣耀寒芒。断蛟直欲趋东海,斩马何劳借上方。
怒斥奸邪惊落胆,气淩豪侠凛飞霜。平生致主凭三尺,星斗遥看夜有光。
阳春到处辄回苏,老去辞荣乃丈夫。已负盛名垂汗简,只馀清节湛冰壶。
归田早办欧公录,赐地应分贺监湖。鹤骨松姿行益健,幽寻不必倩人扶。
玉枝半落水晶宫,泠浸琅玕翠色浓。照影疑翻丹穴凤,腾身惊化葛陂龙。
淩波仙子烟中度,解佩湘妃月下逢。一握清风欣入手,洒然凉意满襟胸。
待漏曾陪紫禁门,气豪云梦羡胸吞。持平难解奸臣忿,忍耻常怀逐客冤。
望眼空悬栖凤阁,澡身欲借洗头盆。喜逢伯乐能知己,朝夕能忘国士恩。
昔承诏狱下黄门,五百严刑气若吞。虐焰相陵将致死,皇威虽近敢称冤。
女生不见门悬帨,妾殒空怜坐鼓盆。幸得投荒离虎口,北行深荷九重恩。
东轩曲宴荐南嘉,最喜斯文会一家。青佩执经时问字,苍头隔竹午敲茶。
床边酒熟开银瓮,窗下香清绕碧纱。醉后高歌双耳热,月钩从上紫薇花。
不是诗仙是酒仙,逍遥物外阅流年。累山移得云根石,凿沼分来竹里泉。
袖手厌谈当世务,闭门閒著养生篇。支筇几度寻幽径,疑入蓬莱小有天。
薄暮深林雪后天,野樵归担耸寒肩。踏残白鹤山头雪,斫尽青松岭上烟。
短笛数声离谷口,长歌一曲到窗前。清音入耳忘尘虑,閒咏丁丁伐木篇。
志务忠诚肯务华,直言端不顾身家。名高四海人争仰,望重群僚世共誇。
节向疾风知劲草,文从丽日见奇花。愧予亦得陪清会,细读新诗字字嘉。
拜官归去沐恩偏,医国功应奏十全。药自赭鞭知异品,方从金匮得真传。
鍊砂尚仗炉中火,摘橘还分石上泉。为想江城春市里,杏花如雨一壶悬。
金榜香名擅甲科,夕郎三载近銮坡。青年贾谊才华富,素悃匡衡谏疏多。
两袖天香丹凤阙,一帆春水白鸥波。锦游乡国真堪羡,把酒临岐柰尔何。
世事于心了不关,杏花春雨堕红斑。著书觅句情偏乐,卖药修琴意自闲。
林下白衣供酒至,山中黄耳寄书还。独怜扰扰尘劳者,费尽机谋在世间。
兆协文明夏始芳,昔贤何乃视为常。凤池培得千金种,鳌禁堆成百宝妆。
近侍曾闻亚姚魏,品题今喜赖苏黄。调高春雪知难和,引兴还须釂巨觞。
绯袍金带拜恩光,玉节青骢入晋阳。疆域广轮连朔代,土风勤俭自虞唐。
三秋碧汉西飞鹗,五夜威弧北射狼。边务方殷君暂去,归朝还拟振台纲。
幽居新搆月湖傍,湖上烟波正渺茫。客棹每依鸥鹭渚,渔舟常寄水云乡。
辋川应许王维老,镜水曾容贺监狂。他日尘缨端可濯,閒将一曲和沧浪。
艺苑英华久漱芳,连篇捧诵句超常。不资诗伯风骚体,争慰花神锦绣妆。
玉液满斟恩露渥,紫微高应德星黄。时和已卜丰年象,后乐何妨各尽觞。
半世台端著绣衣,晚居司寇肃刑威。匡时有术君恩重,执法无私士论归。
抱病乍回疏傅辙,招魂忽傍子陵矶。海邦畿甸存遗爱,望绝苍生雨泪挥。
请登录或注册