乱馀饥又甚,云散我庐空。时运方如此,人心莫与同。
病身须一壑,天下付诸公。为报平生友,途今处处穷。
南国有君子,阴阳家者流。下帘白日晏,沽酒玉林秋。
欲去问八字,知余老一丘。谭天对豪杰,蹑屩入神州。
事嫂犹姑氏,从夫若大宾。多仪皆妇道,百岁但情亲。
云暗鱼轩远,天寒马鬣新。归寻泉下女,曾忆鼓盆人。
天近瑶台新月明,相思无路去寻盟。三秋海上归来客,一夜灯前笑语声。
黑发满头含瘴色,清贫到骨有诗情。岁寒尊酒诸公在,预戒春风卜远行。
片石成岩屋,高扉寂莫滨。雪晴来野客,春早见幽人。
烟火寒山近,盘蔬午甑新。留连爱林麓,城郭有嚣尘。
秋风一来林院深,开户自弹焦尾琴。丛木寒凉独鹤白,乱云高下群山阴。
老天有月照閒坐,清夜无人同苦吟。古来穷饿得不朽,我生与世空浮沉。
颍水成东逝,仙山正夕佳。得男非我腹,有后慰中怀。
大易家人馈,周诗季女斋。伤心无复见,丹旐已天涯。
君今浮舶去,因识远游心。衣食天涯得,艰难客里禁。
春帆连海市,暮鼓起香林。一笑归来好,高堂寿百金。
捧檄天南一笑春,几年身作卧云人。相材自古出胥吏,史传后来无逸民。
清镜多情犹白发,青山有路隔红尘。旧游西寺灵源在,为报衰年但隐沦。
五鼎侯家食,伊人独饭蔬。磬声诸佛近,经卷一灯初。
南野空陈迹,西方有净居。长归秖遗蜕,万古閟幽墟。
不见故人今几日,满山风雨落花声。云林孤坐度芳岁,杖屦一来开晚晴。
剪烛西窗深夜语,卜邻南峤半生盟。病身已是栖迟久,汗漫相将游太清。
山钟唤我披衣起,浩荡晓阴犹未开。稍觉柴门稀应接,独怜幽鸟下莓苔。
束书如旧岁年晚,丛木近秋风雨来。一笑莫思身外事,好将兰蕙遍庭栽。
养亲须薄禄,作吏本无心。霜雪知清节,乾坤付漫吟。
旧游南国满,新梦北堂深。老我云林下,凭谁豁素襟。
中年亲旧远,寂莫岁时过。有客山南集,开尊月下歌。
三更来白露,一水静银河。不得同清赏,因诗感慨多。
桑城连盗贼,国楮断新颁。只少材充制,非关上有悭。
人情无用旧,世事渐成艰。陛下明如日,更张一铸山。
溪水如蓝绿,幽人一叶舟。夕阳成独酌,山色在中流。
清兴今谁及,长吟不自休。归来期扫榻,相对话良游。
邻州传警急,病客慰亲归。海上初闻信,天南已解围。
弄兵民亦细,临阵将能飞。好在诸君子,吾生幸有依。
新知得之子,归梦忽丹霞。一棹清江曲,相看白日斜。
庭闱多寿色,甘旨及秋瓜。赖有诸兄在,重依古佛家。
馈饟资边阃,南军万灶寒。断粮今累月,为变岂无端。
夜戍留文吏,秋兵𠙆武官。到头就诛戮,饿死固应难。
一寻五峰老,孤塔在云端。铁树已古色,石房空昼寒。
风流无后辈,山水入多盘。见说潜公隐,天华雨满坛。
请登录或注册