自古瓯闽国富雄,南琛不与职方通。江流禹画纵横外,出入秦封苍莽中。
逐鹿兵还神器定,屠龙人去钓台空。海门落日潮头急,何处繁华是故宫。
去年呵笔赋寒梅,又见仙家二月开。不是东君留客醉,肯教神女逐春回。
梨花院落为云妒,柳絮池塘作雪猜。东阁如今清兴减,罗浮谁与寄香来。
珊树交加玉树重,鸳鸯难偶雪难容。共思汉事随流水,各对吴侬蹙远峰。
洛赋未成梁月堕,胡笳已断塞云浓。人间流落浑相似,犹胜凄凉泣暮蛩。
天险淮南纪,犹隔秦淮水。水上石头城,城头更戍兵。
如何爱歌舞,坐待韩擒虎。璧月委琼姿,欢娱能几时。
金谷繁华转眼非,国亡台榭尚依稀。荼蘼向日飘香雪,蛱蝶随春弄粉衣。
抚景忽惊人易老,赏心浑与世相违。花前惆怅流觞缓,欲问东君借落晖。
舞鸾妆镜拭铅华,毫素无声散彩霞。夜月影寒分桂魄,春冰晕薄映桃花。
梦随图去凭青鸟,愁逐书来点墨鸦。未得离魂如倩女,衰容先我到君家。
昔年奎壁聚星图,文采虚称二妙俱。祇有蒹葭依玉树,初无薏苡似明珠。
凤凰台上天光近,乌鹊枝边月影孤。壮志未消知己在,敢烦音问慰穷途。
华月澄澄宿雾收,万家灯火见皇州。天阍虎豹依霄汉,人海鱼龙混斗牛。
公子锦鞯鸣玉勒,内家珠箔控银钩。道旁亦有扬雄宅,寂寞芸窗冷似秋。
潮阳赞府之官去,犹是薇垣白发郎。天上故人悬夜榻,海边候吏促春装。
翠绡卷雨蕉花老,火齐然云荔子香。终日韩香对帘幕,只愁简牍破诗忙。
五朝勋业著边陲,许国宁辞百战归。海上楼船闻鼓角,辽东华表识旌旗。
青门圃废多秋草,绿野堂空半夕晖。欲采蘋芳酹椒酒,临风惆怅独沾衣。
白沟秋水帝城边,晓发河南使者船。契阔山川将万里,飘零岁月又三年。
云间快睹冥冥凤,海上愁看跕跕鸢。经术匡君须我辈,莫将离恨染华颠。
玉贯珠联我国音,乱山深处变巴吟。苍虬挂屋寒筇瘦,白鹤悬巢古栈深。
座冷一毡知宦况,书来万里见乡心。文翁课最同文盛,应译嘉谟寄上林。
开元天子奋神武,一矢成功定寰宇。飞骑营中堕牝鸡,妖星散落纷如雨。
迩来校猎渭城东,姚崇发踪指顾中。马前十论效驱策,君王已贺获隽功。
波涛澒洞真龙立,应见波间老蛟泣。画师盘礡笔有神,千载英姿如昨日。
君不见天宝年来事事非,宫中行乐昼游稀。可怜野鹿衔花去,犹向樽前按舞衣。
真馆云溪上,孤高逼太清。江山环几席,星斗拂檐楹。
树古成龙去,篁疏作凤鸣。仙游始可接,我欲谢尘缨。
中天悬高台,上有仙人家。云窗织流月,石磴凌飞霞。
帘萦翡翠丝,壁粲芙蓉砂。群仙恣遨游,青鸾骖羽车。
左携若木枝,右折蟠桃花。斡旋雨露功,吞吐日月华。
愿苏颠崖氓,天瓢浩无涯。草木悉沾濡,遂及蒹与葭。
笙鹤辽天杪,仙家宴幔亭。鲸波一浸碧,蚁垤九烟青。
洞閟秦人蜕,坛留汉祀星。余方有公事,未得叩岩扃。
帝乘法驾即南郊,夹仗旌旗杂羽旄。日月并行黄道迥,三辰环拱紫坛高。
皇心奕奕承天贶,玄象熙熙答圣劳。欲吐妍辞誇懿典,愧如扬马涉风骚。
参相朝天引列曹,三千硕士在钧陶。云开凤阁星辰近,山拱龙门日月高。
行殿晓帘张翡翠,内家春酒泛葡萄。经纶自有河汾策,敷奏明时岂惮劳。
削云千丈倚苍崖,箭括通天一窍开。草树阴森藏洞府,烟霞缥缈护楼台。
白云已向空中去,黄鹤时闻月下来。欲问仙翁借筇杖,凌高长啸望蓬莱。
月漉漉,泥在水。送君归,几千里。泥在水,月不明。执君别,难为情。
漉漉见月,水深泥多。飘飘游子,岁暮如何?洞庭霜下,木落无波。
白云在望,鼓枻讴歌。念子之来,携书一束。兹焉言归,荣养以禄。
雄剑在匣,弨弓在箙。驰骋千里,毋尔局蹙。
请登录或注册