五朝勋业著边陲,许国宁辞百战归。海上楼船闻鼓角,辽东华表识旌旗。
青门圃废多秋草,绿野堂空半夕晖。欲采蘋芳酹椒酒,临风惆怅独沾衣。
彩毫将恨付霜红,恨自绵绵水自东。金屋有关严虎豹,玉书无路托鳞鸿。
秋期暗度惊催织,春信潜通误守宫。莫道银河消息杳,明年锦树又西风。
九曲溪山紫气分,千年来驻武夷君。仙家开宴人曾遇,天乐留音世未闻。
鼓石日华腾凤彩,剑波霞影动龙文。棹歌便欲寻岩壑,画里先开万叠云。
舞鸾妆镜拭铅华,毫素无声散彩霞。夜月影寒分桂魄,春冰晕薄映桃花。
梦随图去凭青鸟,愁逐书来点墨鸦。未得离魂如倩女,衰容先我到君家。
十年帝里共鸣珂,别后悲欢事几多。汗竹有编归太史,雨花无迹染维摩。
湘江夜雨生青草,淮海秋风起白波。明日扁舟又南去,天涯相望意如何。
使君出宰近龙沙,芳草凄迷是县衙。五月山溪犹积雪,三春庭树不开花。
往时烽火通秦塞,今日弦歌属汉家。圣代行将徵卓茂,莫嫌白发负年华。
花石冈前麋鹿过,中原秋色动关河。欲询故国伤心事,忍听前朝皓齿歌。
蔓草有风嘶石马,荆榛无月泣铜驼。人间富贵皆如梦,不独兴亡感慨多。
参相朝天引列曹,三千硕士在钧陶。云开凤阁星辰近,山拱龙门日月高。
行殿晓帘张翡翠,内家春酒泛葡萄。经纶自有河汾策,敷奏明时岂惮劳。
自古瓯闽国富雄,南琛不与职方通。江流禹画纵横外,出入秦封苍莽中。
逐鹿兵还神器定,屠龙人去钓台空。海门落日潮头急,何处繁华是故宫。
金谷繁华转眼非,国亡台榭尚依稀。荼蘼向日飘香雪,蛱蝶随春弄粉衣。
抚景忽惊人易老,赏心浑与世相违。花前惆怅流觞缓,欲问东君借落晖。
阆风接玄圃,紫禁连西清。扶桑浴朝暾,缥缈见层城。
海水几万里,谁能计修程?东皇司造命,广庭延群英。
中有三五君,生平想仪刑。赓歌谐都俞,论思赞高明。
菲菲蔼春华,翕如锵凤笙。而我抱幽独,几年适蛮荆。
瘴疠肌肉消,盗贼梦寐惊。种种履忧患,谁能念伶仃。
愿假刀圭妙,白日羽翰生。微渺得攀附,相将还帝京。
华月澄澄宿雾收,万家灯火见皇州。天阍虎豹依霄汉,人海鱼龙混斗牛。
公子锦鞯鸣玉勒,内家珠箔控银钩。道旁亦有扬雄宅,寂寞芸窗冷似秋。
月漉漉,泥在水。送君归,几千里。泥在水,月不明。执君别,难为情。
漉漉见月,水深泥多。飘飘游子,岁暮如何?洞庭霜下,木落无波。
白云在望,鼓枻讴歌。念子之来,携书一束。兹焉言归,荣养以禄。
雄剑在匣,弨弓在箙。驰骋千里,毋尔局蹙。
激烈山阳笛,凄凉祖逖鞭。才高天不惜,命薄世空怜。
故里一丘土,荒城五亩田。虽云有宿草,宁忍不潸然。
四海元龙眼界空,平生豪习竟谁雄。早知黔首成秦赘,悔学蛾眉入汉宫。
曲水疏篁秋色里,小山丛桂月明中。故人岁晚能招隐,便买扁舟向汉东。
玉贯珠联我国音,乱山深处变巴吟。苍虬挂屋寒筇瘦,白鹤悬巢古栈深。
座冷一毡知宦况,书来万里见乡心。文翁课最同文盛,应译嘉谟寄上林。
帝乘法驾即南郊,夹仗旌旗杂羽旄。日月并行黄道迥,三辰环拱紫坛高。
皇心奕奕承天贶,玄象熙熙答圣劳。欲吐妍辞誇懿典,愧如扬马涉风骚。
请登录或注册