燕城秋早五云开,路入南交几月回。奉使始从天上出,行人即看日边来。
班超万里终投笔,郭隗千金更筑台。圣主恩深极炎海,伏波铜柱任苍苔。
过岭冬犹热,缘山夜未宁。树残兵后赭,草发烧馀青。
西寇迷仙雾,南人候使星。民居日稀少,惟见短长亭。
闻说避秦地,花间忘岁年。偶逢渔父问,长使世人传。
丘壑浑疑幻,林庐或近仙。至今图画里,惆怅武陵船。
落木萧萧满帝畿,候虫处处趣寒机。客星入斗秋深见,神女行云日晏归。
复喜诸公扶社稷,祇怜弱弟奉庭闱。短章讽罢频回首,目送江南鸿雁飞。
万里中秋月,孤斋病客心。庭闱兼喜惧,书问隔浮沈。
地出西江永,天旋北极深。苍茫家国意,搔首独长吟。
衣冠如雨耀神都,郊甸新凉拂马初。日月近临黄阁贵,风云遥限紫宸居。
少陵漫拟陈三赋,司马先能著八书。想见九关严守虎,玉堂金殿最清虚。
云归山欲暝,月出泉相映。石影生夜寒,松声起僧定。
遥疑露下立,或发风中咏。幽境何阒寥,长廊罢钟磬。
桂林南望远,山路与云连。浅水清涵石,攒峰乱刺天。
干戈仍岁月,瘴疠接风烟。蛮寇何能定,边氓亦可怜。
晓出邯郸露满空,武安红树起西风。鼓山路向云间落,滏水船从地底通。
秋草尚疑曹氏冢,野花无复赵王宫。古来富贵皆黄土,莫笑行人忆梦中。
一春风浪淹行客,六月尘堆满上京。邻馆朝烟同杵臼,故园暮雨隔柴荆。
西州近日犹防寇,南诏经年久用兵。独夜起瞻龙虎气,五云终绕凤凰城。
燕骑经旬发,吴船此日行。树知风起色,帆识雨来声。
骤转长林暗,斜分绝塞明。河流今夜满,无复滞归程。
江白云稍归,山青树如沐。轻舟渔石渚,独骑经林麓。
野气昏已明,泉声断犹续。坐忆汎湘时,村西见茅屋。
使节违双阙,天书下百蛮。雨蒸归日路,云合去时山。
岭表兵犹动,滦阳驾未还。安边数策在,不得犯龙颜。
驿路通畿甸,敖仓俯漕河。骑瞻西日去,帆听北风过。
燕蓟舟车会,江淮贡赋多。近闻愁米价,素食定如何。
舟楫回沙驿,旌旗驻郡亭。江通五管白,天落九疑青。
此日瞻云气,谁家见客星。军需昼夜急,寇盗几时宁。
弊裘已畏早寒侵,岁月祇惊久客心。莫倚长卿能作赋,始知李子故多金。
天门守虎星辰冷,云气从龙雾雨深。直北关山时极目,背人聊复短长吟。
绣衣此别近如何,骢马西行处处过。驿树苍茫连灞浐,江花浩荡过岷峨。
三秦久诉诛求尽,六诏仍闻警急多。早听封章切肝胆,为怜编户困干戈。
冬入安南国,云迎使者轺。郡闻秦日置,柱想汉时标。
江路篁犹箨,山田稻始苗。皇恩函远迩,行役不辞遥。
将军结发事先朝,百战山河血未销。总说霁云能慷慨,兼闻去病最嫖姚。
烟尘剑戟迷秋峒,风雨旌旗落暮潮。自古英雄须庙食,精灵何待楚词招。
请登录或注册