送客古台下,系马古台阴。日落黄尘起,马嘶青草深。
古人俱白骨,遗像空黄金。抚事已千载,徒伤千载心。
仙馆空青里,春船罨画中。鸥波千丈雪,渔笛一丝风。
五月西湖载酒游,芰荷香里雨初收。黄蜂飞近花边坐,白鸟来依柳下舟。
佩服尽从唐制度,笑谈不减晋风流。幽期莫更歌招隐,拟趁西风桂子秋。
金沟河上柳千条,濯濯轻阴覆画桥。华夹御城涵晓日,波回仙沼应春潮。
曾闻献赋趋三殿,想见承云丽九霄。欲听钧天尘梦隔,苏台凉月夜寥寥。
高堂落新搆,式燕娱嘉宾。华林散玉气,方池荫清□。
鱼游乐磐石,鹿鸣怀早春。陶情寄物表,与子聊相亲。
风雨衡茅深复深,朝来隐几独长吟。正怜静里耽诗癖,忽喜门前有足音。
爨下焦桐弹《别鹤》,箧中茧纸写来禽。南山千古悠然意,惆怅何人识此心。
吴生阳羡溪头住,岁晏扁舟载雪归。江上坐看双桨去,天边目送一鸿飞。
岂无稚子烧桐叶,知有幽人候水扉。后夜相思心欲折,短箫吹月坐苔矶。
松下半间屋,绕檐生白云。山香石上起,华雨静中闻。
扫榻看桐影,支筇对夕曛。悠悠百年意,世事任纷纭。
厌厌行酒日西斜,太守风流两鬓华。箫引凤凰停夜月,杯传鹦鹉泛流霞。
飞花半入长洲苑,归燕空思王谢家。剪尽绿杨三万树,暖风吹絮满天涯。
廿年作吏辞乡邑,十月司征去信州。孙子斑衣方在膝,慈亲白发已盈头。
岭烟散后人归市,春水生时客放舟。莫为微官叹沦落,江山如此亦清游。
山势分吴楚,江流接混茫。昔年隔南北,此地即边疆。
民近淮盐市,门通海客航。行人敬风土,云是子游乡。
六月句吴国,重逢樊省郎。题诗过山馆,惜别度河梁。
淮树生秋早,汾阴去雁长。明年朱绂贵,遥忆奉华觞。
请登录或注册